Berlin Südkreuz
Z Wikipedii
| Berlin Südkreuz | |
 Wnętrze hali kolei obwodowej |
|
| Dane podstawowe | |
| Liczba peronów | 4 (w tym 1 nieczynny) + 2 SKM |
| Liczba torów | 8 (w tym 2 nieczynne) + 4 SKM + 2 tory przelotowe |
| Kasy | tak |
| Przejście nadziemne | jest |
| Historia | |
| Data budowy | 1994-2006 (poprzedni dworzec 1898-1901) |
| Poprzednie nazwy | Berlin Papestraße |
| Linie przechodzące przez stację | |
| Linia Kolei Anhalckiej Berlin-Dessau-Wittenberg (kolej dalekobieżna i regionalna) |
|
| Linia Kolei Drezdeńskiej Berlin-Radebeul-Drezno (kolej dalekobieżna i regionalna - planowana) |
|
| Linia S-Bahn Kolei Anhalckiej (kolej miejska) | |
| Linia S-Bahn Kolei Drezdeńskiej (kolej miejska) | |
| Linia obwodowa (kolej miejska) | |
Dworzec Berlin Südkreuz (niem. dosłownie: Berlin Krzyż Południowy) - dworzec kolejowy położony w dzielnicy Schöneberg w Berlinie otwarty 28 maja 2006 jako dworzec dalekobieżny, regionalny i stacja SKM. Poprzedni dworzec w tym miejscu, Berlin Papestraße, był jedynie dworcem kolei miejskiej i został otwarty już w 1901.
Dworzec Südkreuz, tak samo jak jego poprzednik Papestraße, a także główny dworzec Berlina, jest dworcem typu wieżowego, a zatem ruch kolejowy odbywa się na dwóch poziomach. Stary dworzec Papestraße został tak nazwany ze względu na pobliską General-Pape-Straße, która z kolei nosi imię pruskiego generała Alexandra Augusta Wilhelma von Papego (1813-1895). Peron kolei obwodowej uruchomiono 1 stycznia 1901, zaś peron kolei podmiejskiej - 1 grudnia tegoż roku. Górny poziom stanowi szeroki peron położony w kierunku wschód-zachód położony na kolei obwodowej S-Bahn, po której kursują linie okrężne oraz prowadzące do Königs Wusterhausen i Spindlersfeld.
Nowy dworzec powstał w ramach tzw. koncepcji grzyba kolejowego, w ciągu nowego przelotowego połączenia północ-południe. Dolny poziom, w kierunku północ-południe, posiada pięć peronów, z czego jeden dla linii S-Bahn w ciągu kolei Drezdeńskiej i Kolei Anhalckiej, zaś pozostałe dla pociągów regionalnych i dalekobieżnych na Kolei Anhalckiej. Hala peronowa kolei obwodowej ma długość 183 m i szerokość 47 m, do jej budowy zużyto 24.900 m³ betonu, 2.400 t stali oraz 3.700 m² szkła. Po wschodniej i zachodniej stronie przylegają do niej hale wejściowe, każda o powierzchni 2000 m², w których znajdują się też sklepy. Koszt budowy nowego dworca wyniósł 115 milionów euro. W czsie budowy dworca w 1996 powstała największa wówczas na świecie monolityczna płyta betonowa, nakrywająca przebiegającą pod dworcem autostradę.
