Czopki

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy receptorów światłoczułych oka. Zobacz też: czopek - forma przyjmowania leków.

Względna absorpcja światła czopków (S, M, L) i pręcików (R) przez ludzkie oko. Uwaga: skala długości fali, nie jest liniowa.

Czopki, dawniej zwane słupkami - światłoczułe receptory siatkówki oka. Czopki umożliwiają widzenie kolorów przy dobrym oświetleniu. Jest to widzenie fotopowe. (Porównaj: widzenie skotopowe) Jakość wzroku pogarsza się przy zbyt intensywnym świetle (czopki ulegają przesyceniu).

Ludzkie oko zawiera trzy rodzaje czopków, z których każdy ma inną charakterystykę widmową, czyli reaguje na światło z innego zakresu barw. Pierwszy rodzaj reaguje głównie na światło czerwone (ok. 700nm), drugi na światło zielone (ok. 530nm) i ostatni na światło niebieskie (ok. 420nm). Wyróżnienie tych trzech rodzajów czopków wpłynęło na opracowanie modelu kolorów RGB, stosowanego m.in. w skanerach, aparatach fotograficznych, monitorach komputerowych i telewizji.
Czopki występują w nieregularnych skupiskach, a najmniej jest czopków niebieskich. Wrażliwość na daną długość fali zależy od rodzaju barwnika światłoczułego. O ile szympansy i goryle mają podobny system rozróżniania barw, jak ludzie, to czopki innych kręgowców zawierają odmienne barwniki, a nawet różnią się znacząco budową.

Czopki, których najwięcej skupia się w środkowej części siatkówki, zwanej plamką żółtą (strefa najostrzejszego widzenia), odpowiadają za widzenie szczegółów obrazu i za widzenie barwne.

Ślepota barw polega na upośledzeniu jednego lub więcej z trzech rodzajów czopków.

Impulsy generowane pod wpływem światła w pręcikach i czopkach są wysyłane do mózgu za pośrednictwem neuronów, składających się na nerw wzrokowy.

[edytuj] Porównanie własności czopków i pręcików

[edytuj] Zobacz też

• fotoreceptory
• pręciki.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z medycyną. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne