Erilo
Z Wikipedii
Erilo (Esperanto Rapida Internacia Lingvo = szybkie esperanto język międzynarodowy) - sztuczny język opracowany na bazie Esperanta. Jego autorem jest Waldemar Pastuszka. Celem reformy było usunięcie niektórych krytykowanych cech Esperanta, takich jak nielogiczności niektórych struktur gramatycznych, niefonetyczne słownictwo i inne mankamenty. Erilo, jako ulogiczniona wersja Esperanta, jest pozbawiona tych usterek, co pozwala także znacząco skrócić okres nauki w stosunku do Esperanta.
Autor Erila kierował się zasadą "primum non nocere - unue ne damagxi", czyli starał się wprowadzić jak najmniej zmian, by Esperanto stało się językiem w pełni logicznym i uniwersalnym. Dlatego właśnie używanie Erila jest możliwe natychmiastowo, np. w Internecie na stronach esperanckich, gdzie z początku może być traktowane jako swoisty "pidżin", a w przyszłości być może odniesie sukces.
Erilo jest zasadniczo językiem schematycznym, z pewnymi cechami naturalistycznego.
[edytuj] Cechy Erilo
Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Alfabet i fonetyka
Alfabet Erila składa się z następujących znaków i złożeń: a, b, c, cx, d, dz, e, f, g, gx, h, hx, i, j, jx, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z
Wymowa pojedynczych głosek i samogłosek wygląda jak w języku hiszpańskim, a spółgłosek - jak w języku polskim. Samogłoska akcentowana jest otwarta, wydłużana.
| polski | angielski | niemiecki | francuski | |
|---|---|---|---|---|
| Cx | cz (czosnek) | ch (church) | dsch | tch (tchèque) |
| Gx | dż (radża) | j (join) | dsch | dj (adjudant) |
| Jx | ż/rz (żółw) | z (azure) | sh | j |
| Sx | sz (szafa) | sh (show) | sch | ch (chat) |
| Dz | dz | (d+z)/2 | (d+z)/2 | (d+z)/2 |
| W | ł (łom) | w (when) | ? | ou bref (laut) |
Przy wyliczaniu, samogłoski wymawiamy samoistnie, a spółgłoski z końcówką o: a, bo, co, czo, do, dzo... Litera x w dwuznakach służy jedynie do zmiękczania i nie jest wymawiana, a samoistnie jako ikso.
W literach c, s, z nie następuje zmiękczenie, jeśli nie występuje po nich x. Wymawia się w takich sytuacjach podobnie jak polski wyraz sinus (s+inus, a nie sinus, jak to istnieje w wyrazie siniec).
Akcent pada zawsze na przedostatnią sylabę - jak w języku polskim. Sylabę tworzy każda samogłoska. Akcentowana litera może być wydłużana w wymowie: kiel-kijel, cxie-cxije, itp.
Każda samogłoska w wyrazie tworzy sylabę: neniel to nie neńjel, ale neneni-el; podobnie kia to ki-a (dwie sylaby), a nie kja.
[edytuj] Linki zewnętrzne
|
|
|
|---|---|
| międzynarodowe języki pomocnicze | |
| Basic English • damin • erilo • esperanto • europanto • folkspraak • glagolica • glosa • idiom neutral • ido • interlingua • latina sine flexione • lingua franca nova • meżduslavianski jezik • migowy • novial • occidental • proslava • romanica • ruslavsk • signuno • slovio • solresol • volapük | |
| języki logiczne i filozoficzne | |
| láadan • loglan • lojban • ro • toki pona | |
| języki fikcyjnych światów i ludów | |
| języki Śródziemia • języki północnosłowiańskie aurebesh • brithenig • enochiański • klingoński • nadsat • nowomowa • simski • Starsza Mowa • wenedyk • wysokoislandzki |
|
| zabawy językowe | |
| louchébem • świńska łacina • verlan |
