Jan Kodeš

Z Wikipedii

Jan Kodeš (ur. 1 marca 1946 w Pradze), tenisista czechosłowacki.

Wygrał trzy turnieje wielkoszlemowe w grze pojedynczej. Zwyciężył we French Open w 1970 (pokonał w finale Zeljko Franulovicia) i 1971 (pokonał w finale Ilie Nastase); ponadto wygrał Wimbledon w 1973, po końcowym triumfie nad Aleksandrem Metrewelim.

Dwukrotnie dochodził do finału na US Open. W 1971 wyeliminował w pierwszej rundzie rozstawionego z "jedynką" Australijczyka Johna Newcombe'a, ponadto w półfinale pokonał Arthura Ashe'a; w finale nie sprostał Stanowi Smithowi. W 1973 ponownie grał w finale na US Open, tym razem lepszy okazał się Newcombe (po pięciosetowym meczu).

W 1977 dotarł ponadto do finału gry podwójnej na French Open. W ciągu kariery, oprócz turniejów wielkoszlemowych, wygrał 6 mniejszych imprez singlowych i 17 deblowych. W 1971 i 1973 był klasyfikowany w czołowej dziesiątce rankingu światowego, w tym jako nr 5 w 1973. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Czechosłowacji w singlu (1966, 1967, 1969, 1972), był także pięciokrotnie wicemistrzem w deblu (1966, 1969, 1970, 1972, 1979). W latach 1970-1972 dochodził do finałów turnieju Italian Open w Rzymie w singlu (1978 przegrał finał w deblu).

Przez kilkanaście lat reprezentował barwy Czechosłowacji w Pucharze Davisa; miał swój udział (jako deblista) w końcowym sukcesie Czechosłowacji w 1980 (najwięcej punktów dla reprezentacji zdobył w 1980 Ivan Lendl). Po zakończeniu kariery zawodniczej pozostał przy kadrze jako jej trener oraz kapitan reprezentacji daviscupowej.

W 1990 Kodeš został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.

Tenisistą zawodowym był także jego syn, Jan Kodeš junior (ur. 11 marca 1972 w Pradze), jednak nie zrobił większej kariery (grał m.in. w challengerze w Poznaniu w 1992, odpadając już w pierwszej rundzie z Niemcem Carstenem Arriensem).