Jan Krukowiecki

Z Wikipedii

Jan Stefan hrabia Krukowiecki herbu Pomian (ur. 15 października 1772 we Lwowie, zm. 17 kwietnia 1850 w Popieniu) pochowany w Jeżowie w rodzinnym grobowcu. Ojciec Piotr Krukowiecki otrzymał od cesarzowej Marii Teresy tytuł hrabiowski. polski szlachcic, generał.

Ukończył wiedeńskie Theresianum. W wojsku od 1786 roku, początkowo służył w armii austriackiej, potem w wojsku francuskim i Księstwa Warszawskiego, był ciężko ranny w 1812 roku w czasie walk o Smoleńsk. Generał brygady od 1813 roku, w 1815 roku już w armii Królestwa Polskiego awansowany na generała dywizji (w 1829). Dowodził najpierw brygadami w 2 Dywizji Piechoty i 1 Dywizji Piechoty, a od 1829 1 Dywizją Piechoty.

Po wybuchu powstania listopadowego dowodził 1 Dywizją Piechoty. Sprawował dowództwo w zwycięskiej bitwie pod Białołeką. W marcu 1831 mianowany generałem piechoty, objął stanowisko gubernatora Warszawy. W sierpniu i wrześniu 1831 roku prezes Rządu Narodowego oraz faktyczny wódz w końcowym okresie walk. Oficer o poglądach skrajnie konserwatywnych, zdelegalizował Towarzystwo Patriotyczne. W gruncie rzeczy przeciwny kontynuowaniu powstania, prowadził rokowania z marszałkiem Iwanem Paskiewiczem o warunki kapitulacji, obciążany był winą za niedostateczne przygotowanie stolicy do obrony stolicy i oskarżany o potajemne kontakty z przeciwnikiem.Po kapitulacji Warszawypozostał w stolicy. Po upadku powstania decyzją cara zesłany początkwo do Jarosławia , w którym przebywał od Listopada 1831 roku do maja 1832 roku. Nastepnie rozkazem carskim przeniesiony do Wołogdy; w której przebywał do 1834 roku. nastepnie wrócił do Królestwa i osiadł w Popniu, majątku należącym do żony- Heleny z Wolskich Krukowieckiej. W 1820 roku ożenił się z Heleną Wolską. Z tego związku urodzili się synowie: Konstanty, Aleksander,Władysław Adam oraz córka Helena. Córka helena pozostał w stanie panieńskim i mieszkała w majątku Krukowieckiego w Osse. Syn Aleksander miał córkę Aleksandrę Krukowiecką, która poślubiła Karola Sulikowskiego dyrektora kolei warszawsko-wiedeńskiej.Małżonkowie miszkali w rodzinnym Popniu a Aleksander zakupił majątek Aksmanice w Galicji wschodniej.Zamrł w 20 VII 1896 roku.Pozostali synowie wcześnie zmarli.

Podczas podbytu w Jarosławiu i Wołogdzie pisał dzienik dla żony.Opisał w nim również losy generałów, którzy wraz z nim odbywali karę zesłania w Jarosławiu i Wołogdzie; min: Michał Radziwiłł, Izydor Krasiński, Ignacy Prądzyński, Zawadzki, Żółtowski, Niesiołowski, Morawski, Czyżewski, Dziekoński, Tomicki, Redel. Jego syn Aleksander Krukowiecki zasłużył się jako jeden z najzdolniejszych partyzantów w powstaniu styczniowym.

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.