Janowiec barwierski
Z Wikipedii
| Janowiec barwierski | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | różowe |
| Nadrząd | bobowe |
| Rząd | bobowce |
| Rodzina | bobowate |
| Rodzaj | janowiec |
| Gatunek | janowiec barwierski |
| Nazwa systematyczna | |
| Genista tinctoria | |
Janowiec barwierski (Genista tinctoria) rodziny bobowatych (Fabaceae) to krzew, który dorasta do 30-60 cm wysokości. Pędy ma wzniesione, sztywne, okryte podługowatymi bądź równowąskolancetowatymi, zaostrzonymi na końcach liśćmi. Kwiaty zebrane na szczytach pędów - takie same jak u wszystkich motylkowych - mają barwę żółtą. Po przekwitnięciu wiążą się w owoce typu strąka, z drobnymi kulistymi nasionami w środku.
- Występowanie
- znaczna część Europy i Azji.
- Surowiec
- ziele.
- Zawartość
- m.in. alkaloidy - cytyzyna, metylocytyzyna, anagiryna, flawonoidy - luteolina, genistyna, olejek eteryczny i garbniki.
- Działanie i zastosowanie
- Odwar z ziela (1 łyżkę stołową suszu zalać 1 szklanką wrzątku, gotować pod przykryciem 5-7 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej) zalecany jest w leczeniu zaburzeń ciśnienia tętniczego, jako środek moczopędny i lekko przeczyszczający, nasercowy, poprawiający przemianę materii.
Odwar stosuje się w schorzeniach nerek, kamicy moczowej i stanach zapalnych nerek. Można go także stosować jako środek napotny, jak również do leczenia podagry, reumatyzmu i puchliny wodnej.
