Kaloryfer

Z Wikipedii

Kaloryfer – (z fr. calorifère) wymiennik cieplny przeponowy, pełniący rolę grzejnika; element układu centralnego ogrzewania. Powszechnie stosowany w najróżniejszych pomieszczeniach.

Jest najczęściej zbudowany z żeber. W niektórych rozwiązaniach modułowość konstrukcji pozwala na dodanie większej ich ilości. W żebrach płynie gorąca woda, która zazwyczaj nie pochodzi bezpośrednio z elektrociepłowni; jako że kaloryfery są zasilane wodą nagrzewaną w większym wymienniku.

[edytuj] Historia kaloryfera

Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie. Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy kaloryfer został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu. Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "ciepłą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA.

[edytuj] Pomnik dla kaloryfera

To bardzo użyteczne urządzenie doczekało się pomnika. Z okazji 150 rocznicy zamontowania pierwszego kaloryfera w Sankt Petersburgu, na początku sezonu grzewczego 2005, przed elektrociepłownią w Samarze stanął 31 tonowy pomnik żeliwnego kaloryfera (wykonany przez lokalnego artystę rzeźbiarza Nikołaja Kuklewa). Powyżej urządzenia, w świetle okna z grubą kotarą, przeciąga się w cieple kot. Zwierzęta te, jak mało co, umieją docenić zalety dobrej instalacji grzewczej. Tym bardziej, że w tej części Rosji temperatura powietrza w zimie potrafi spaść poniżej -50 stopni Celsjusza...