Kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa w Poznaniu

Z Wikipedii

Kościół Najświętszej Krwi Pan Jezusa w Poznaniu – znajdujący się w dawnej kamienicy, na rogu ulic Żydowskiej i Kramarskiej. Świątynia jest kościołem rektorskim parafii farnej, posiada również status sanktuarium Pańskiego.

Powstał w początku XVIII wieku w kamienicy, w której zgodnie z legendą Żydzi profanowali skradzione hostie w 1399. W roku 1620 odnaleziono w niej stół na którym miano dokonać zbezczeszczenia (mogła to być mistyfikacja karmelitów trzewiczkowych chcących nabyć grunt wewnątrz miasta czemu oponowała rada miejska, stąd zresztą powstało takie opóźnienie w budowie kościoła).

Z pierwotnej kamienicy pozostały zewnętrzne, pozbawione okien mury w które wkomponowano figurę Najświętszej Marii Panny pochodzącej z kamienicy przy Starym Rynku 100, a wykonanej około 1500 roku. Na ścianie od ulicy Kramarskiej znajduje się tablica poświęcona księdzu Nikodemowi Cieszyńskiemu – kronikarzowi i rektorowi tegoż kościoła.
Wnętrze tworzy jedna nawa. Całość świątyni utrzymana jest w jednolitym, bogatym wystroju z pierwszej połowy XVIII wieku. Polichromie nawy głównej wykonał franciszkanin Adam Swach w 1735 roku. Na południowej ścianie znajduje się późnogotycka, wykonana z polichromowanego drewna pieta, a na północnej obraz Opłakiwanie z XVI wieku. Pod chórem stoi rzeźba – ludowy Chrystus Frasobliwy oraz sarmackie portrety Apolonii Grocholowskiej (zm. 1759) i Agnieszki Kosowskiej (zm. 1772).
W podziemiu, udostępnianym wiernym podczas niektórych świąt kościelnych znajduje się studnia w której Żydzi mieli topić hostie. Woda z niej pochodząca ma mieć właściwości lecznicze.
W maju 2005 r. metropolita poznański, abp Stanisław Gądecki polecił usunąć z Kościoła Najświętszej Krwi Pana Jezusa zabytkową, antysemicką tablicę upamiętniającą domniemaną profanację hostii. Napis na niej głosił: Ty sam Boże jakoś jest zawsze sprawiedliwy, Ty wyniszcz aż do szczętu ten naród złośliwy. Tablica trafiła do Muzeum Archidiecezjalnego.