Krasowy

Z Wikipedii


Krasowy
Województwo	śląskie
Położenie	50° 15' N 19° 00' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	(+48) 32
Kod pocztowy	41-409
Tablice rejestracyjne	SM

Krasowy - obecnie południowa dzielnica Mysłowic.

Spis treści

1 Położenie
2 Historia
3 Ulice
4 Zobacz też
5 Link zewnętrzny

[edytuj] Położenie

Krasowy (obecnie południowa dzielnica Mysłowic) - położone są w południowo-wschodniej części wyżyny śląskiej na terenie województwa Śląskiego. Krasowy graniczą z dzielnicami miasta Mysłowice: Ławki, Wesoła, Larysz, Kosztowy oraz z dzielnicą miasta Lędziny – Hołdunów. Pod względem ukształtowania osadniczego wykazują kształt ulicówki, czyli osady zwartej w sobie.

Pod względem geologicznym miejscowość leży w obrębie pogórza karbońskiego, którego wzniesienia dochodzą do 330 m n.p.m. Na terenach tych miejscami zachowały się szczątkowe ławice wapienia muszlowego, eksploatowanego w wapieniołomach i piecach wapiennych, zaś występujące miejscami na powierzchnię pokłady karbońskie, dały początek kopalniom węgla kamiennego.

[edytuj] Historia

Najstarsze ślady pobytu człowieka na terenie Krasów pochodza z okresu rzymskiego, są to odkryte fragmenty ceramiki, żużlu i polepy. Znaleziska te obok kamiennego toporka z okresu neolitu odkrytego w Starej Wesołej należą do najstarszych śladów pobytu człowieka na terenie Mysłowic. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o wsi Krasowy spotykamy w dokumencie „Sprzedaż sołectwa wolnego w Lędzinach” spisaną 24 czerwca 1295 r. w Staniątkach (klasztor sióstr Benedyktynek), gdzie wystepuje nazwa Crassow. W dokumencie tym pojawia się imię ówczesnego sołtysa Krasów, Zislausa i jego syna, kleryka – Klemensa. /Pergaminowy oryginał tego dokumentu przechowywany jest w archiwum kapituły wrocławskiej F,40/ Kolejne wieki stanowią czarną plamę w historii Krasów, wiemy tylko, że w tych latach nastąpił upadek wsi, tak by w połowie XVI w. Krasowy jako wieś zagospodarowana właściwie już nie istniała i nosiła określenie „wsi pustej” opustoszałej (Villa deserta, prosus annihilata). Nie znamy przyczyny tego gospodarczego upadku. Być może przyczyną była zbytnia odległość od klasztoru w Staniątkach utrudniająca gospodarczą kontrolę wsi, być może jakieś zniszczenie np.: poprzez działania wojenne, tego stwierdzić się jednak do tej pory nie dało. 23 marca 1555 r. Baltazar Promnitz, Pan na Pszczynie, biskup wrocławski, odkupił Lędziny i opustoszałą wieś Krasowy od klasztoru w Staniątkach za 1.1000 talarów śląskich. /Oryginał tego dokumentu znajduje się w archiwum ks. w Pszczynie/ Około 1591 r. Baltazar Promnitz odbudowuje wieś Krasowy, która staje się tym samym miejscowością graniczną pomiędzy dobrami majoratu pszczyńskiego a dobrami pani na Mysłowicach – Katarzyny Salomonowej. Do pierwszych osadników nowo założonej wsi Krasowy należały rodziny: Kuscha, Merda, Wybranietz, Glas, Bremll, Janotta, Rozmus, Kochman. Wraz z powstawaniem nowej wsi w Krasowach powstaje karczma, o której wiadomości pochodzą już od 1590 r. Poznajemy też wolnego karczmarza Griegera Kuscha. Z 1592 r. zachował się dokument /archiwum ks. w Pszczynie/ zatwierdzający dla Griegera Kuscha prawa karczmarskie przez ówczesnego Pana na Pszczynie Seyfried Promnitza. Z 1649 r. z metryk lędzińskich poznajemy nazwisko jednego z wójtów Krasów, jest w nich wzmianka o starym Wojciechu z Krasów. W roku 1711 wójtem Krasów jest Matheus Pathalong, w 1811 Jakob Kucz, 1856 r. – Jan Pathalong, 1875 r. – Edward Weissenberg, 1881 – Mikołaj Strzempa, 1912 – 1914 – Strzempa, 1928 – 1932 – Michał Gonsiorczyk. W kolejnych latach wieś coraz bardziej się rozbudowuje. Okres większego ożywienia przypada gdy w sąsiedniej Wesołej powstaje Huta Szkla Ruhberg a później coraz liczniejsze na tych terenach kopalnie węgla kamiennego oraz cynkownie. W 1784 roku powstaje w Krasowach pierwsza w powiecie pszczyńskim nieparafialna szkoła do której zaczęły uczęszczać dzieci z Krasów, Wesołej i Dziedźkowic. Krasowy były w tym okresie wsią graniczną pomiędzy państwem pruskim a Polską, dlatego dzieci z Kosztów do krasowskiej szkoły zaczęły chodzić dopiero z początkiem XIX wieku, po przyłączeniu Kosztów do Prus. Pierwszym nauczycielem nowej szkoły został urodzony w 1740 r. w Mysłowicach Andrzej Olesch. Wcześniej dzieci z Krasów i okolic należały do szkoły w Lędzinach. W roku 1919 rozpoczęto i zakończono budowę kościoła. Budowniczym i pierwszym proboszczem rzymsko-katolickiej parafii pod wezwaniem św. Józefa w Krasowach został ks. dziekan Jan Wodarz. Wcześniej wieś Krasowy należała do parafii Lędziny, a potem do kościoła w Bieruniu. W 1855 roku Krasowy liczyły 672 mieszkańców, w 1940 już 1887, a dziś Krasowy jako dzielnica Mysłowic mają ok. 3200 mieszkańców.