Michał Wołodyjowski
Z Wikipedii
Jerzy Wołodyjowski, (1620—1672) szlachcic polski herbu Korczak, stolnik przemyski, żołnierz i zagończyk.Od hetmana Jan III Sobieskiego otrzymał stanowisko rotmistrza w twierdzy Kamieniec Podolski. Od 1669 pułkownik. Zginął, gdy 26 sierpnia 1672 twierdza w Kamieńcu Podolskim oblężona przez Turków skapitulowała. Po wybuchu składów prochu, które wysadził major Hejking, Wołodyjowski został ugodzony przez kartacz w głowę i zginął na miejscu.
Od 1955 Polski Związek Szermierczy organizuje coroczny Turniej Pucharu Świata "Szabla Wołodyjowskiego" w którym uczestniczą szabliści z całego świata.
[edytuj] Postać literacka
Michał Jerzy Wołodyjowski to także postać literacka, jeden z głównych bohaterów Trylogii Henryka Sienkiewicza.
Ze względu na niski wzrost zwany Małym Rycerzem. Doskonały szermierz.
W Ogniem i mieczem razem z Janem Skrzetuskim służy w wojskach Jeremiego Wiśniowieckiego. W Potopie jeden z tych, którzy zostali wierni królowi, Janowi Kazimierzowi. Bardzo kochliwy, ale przez długi czas nie mógł znaleźć żony. Jedną z jego wielu miłości była Anusia Borzobohata-Krasieńska. Kiedy wreszcie uzyskał pozwolenie na ślub od opiekunki Anusi, dziewczyna zmarła (kilka dni przed ślubem) (Pan Wołodyjowski). Nieszczęśliwy pan Michał zaszył się w klasztorze kamedułów, ale Jan Onufry Zagłoba wywabił go stamtąd podstępem. Mały rycerz znalazł wreszcie dziewczynę, która go pokochała – Baśkę Jeziorkowską, z którą udało mu się wziąć ślub. Pan Michał zginął w czasie oblężenia Kamieńca Podolskiego.
W adaptacjach filmowych i telewizyjnych postać Wołodyjowskiego kreowali:
