Miotacz ognia ROKS-3

Z Wikipedii

ROKS-3 - radziecki plecakowy miotacz ognia.

W 1940 roku w ZSRR powstał prototyp nowego miotacza ognia oznaczonego jako ROKS-1. Próby nowego miotacza wykazały dużą zawodność zastosowanego mechanizmu zapłonu (specjalny nabój zapalał pakuły od których zapalała się mieszanka zapalająca).

Efektem rozwoju ROKS-1 stał się ROKS-3 który stał się standardowym typem plecakowego miotacza ognia Armii Czerwonej. W każdym pułku piechoty znajdował się pluton posiadający 20 miotaczy. Od 1942 roku formowano także samodzielne kompanie miotaczy płomieni (183 żołnierzy, 120 miotaczy ROKS-3), a od 1943 roku samodzielne bataliony miotaczy płomieni składające się z dwóch kompani miotaczy i kompani transportowej (390 ludzi, 240 miotaczy).

Od 1944 roku miotacze ognia ROKS-3 znajdowały się na uzbrojeniu Ludowego Wojska Polskiego.

Plecakowe miotacze ognia ROKS-3 zostały zastąpione w latach pięćdziesiątych przez miotacze ognia LPO-50.

[edytuj] Opis techniczny

Głównymi częściami miotacza ognia ROKS-3 były:

• zbiornik mieszanki zapalającej o pojemności 10,7 litra (ciśnienie robocze 15-17 atm.).
• butli na sprężone powietrze o pojemności 1,3 litra (ciśnienie robocze 150 atm.).
• reduktora zmniejszającego ciśnienie powietrza dostarczanego z butli do zbiornika mieszanki zapalającej.
• węża o średnicy ~17 mm i długości 1,2 m łączącego zbiornik mieszanki zapalającej z prądownicą.
• prądownicy (w kształcie karabinka).

Mieszniną zapalającą składała się z ropy naftowej (50%}, nafty (25%) i benzyny (25%), stosowano także olej napędowy lub benzynę zagęszczoną proszkiem o symbolu OP-2 (sól glicerynowa kwasów naftalenowych).

Naciśnięcie spustu powodowało otwarcie zaworu w prądownicy przez który wydostawała się pod ciśnieniem sprężonego powietrza mieszanka zapalająca. Jednocześnie uderzenie iglicy w spłonke naboju zapalającego powodowało zapalenie mieszanki zapalającej.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

Wzór	ROKS-3
Zasięg miotania (m)	30-35
Ilość krótkich strzałów	6-8
Czas długiego strzału powodującego opróżnienie zbiornika (s)	3 - 4
Masa miotacza z pełnym zbiornikiem mieszaniny zapalającej (kg)	23,2
Masa miotacza z pustym zbiornikiem mieszaniny zapalającej (kg)	14,7

[edytuj] Bibliografia

1. Ireneusz Nowak, Broń zapalająca, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1986. ISBN 83-11-07322-8
2. Mariusz Skotnicki, Miotacz ognia ROKS-3, Nowa Technika Wojskowa 3/98. ISSN 1230-1655