Podhorce (Ukraina)
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°04'00" N 025°09'00" E
| Podhorce | |||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| obwód | lwowski | ||
| Położenie | 50°04' N 25°09' E |
||
Położenie na mapie |
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Podhorce - obecnie wieś na zachodniej Ukrainie obwód lwowski, rejon brodzki, 24 km. od m. Brody.
[edytuj] Historia
Dawny gród Rusi Halickiej, wzmiankowany był po raz pierwszy w 1188, od XIV w. znajdował się w Polsce, po jej pierwszym rozbiorze od 1772 w Austrii, 1919-1939 ponownie w Polsce w woj. tarnopolskim, a od 1939 do 1992 w ZSRR. Od 1440 stanowił własność Podhoreckich, od 1633 - Koniecpolskich, od 1682 - królewicza Jakuba Sobieskiego, od 1725-Rzewuskich, później Sanguszków - 1865-1939.
[edytuj] Zabytki
Pałac Stanisława Koniecpolskiego, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, zbudowany w latach 1637-1641 (Andrea dell'Aqua, Guillaume le Vasseur de Beauplan, prawdopodobnie również Giovanni Baptista Falconi i Constantino Tencalla). Założenie pałacowe, typu palazzo in fortezza usytuowane zostało wśród słynnych winnic, umieszczone wśród obwarowań bastionowych systemu nowowłoskiego, z fosą, czterema bastionami i kazamatami. Pałac ma formę długiego, piętrowego budynku, nakrytego czterospadowym dachem, pośrodku dłuższych elewacji: frontowej i ogrodowej znajdują sie trójścienne apsydy, nakryte osobnymi dachami; na rogach budynku od strony elewacji ogrodowej znajdują się wystajace poza bryłę budynku, masywne alkierze, nakryte spiczastymi kopułami. Część zachodnia pałacu była częścią oficjalną, wschodnia-prywatną mieszkańców. Bogate wnętrza, dostępne wprost z fortyfikacji, ozdobione były boazeriami, drogimi tkaninami, na sufitach były umieszczone plafony, sławiące zasługi Koniecpolskiego. Rzewuscy w XVIII w. urządzili we wnętrzach zbrojownię, galerię malarstwa europejskiego oraz kolekcję manuskryptów. Po deportowaniu przez Rosjan Wacława Rzewuskiego do Kaługi w 1767, pałac podupadł i zaczął niszczeć. Świetność przywrócił mu dopiero prawie sto lat później Leon Rzewuski. W czasie wojny polsko-radzieckiej (1918-1920) pałac został zniszczony, a w latach powojennych, po zajęciu tych terenów przez ZSRR, zamieniony na szpital gruźliczy, w latach 50. XX w. spłonął. W 1997 przejęła go Lwowska Galeria Obrazów i przekształca pałac w muzeum.
W Podhorcach znajduje się też kopułowy kościół św. Józefa (1752-1766), fundacji Rzewuskich, wpierw jako kościół zamkowy, później - parafialny, dziś zamknięty.
