Shin-chan

Z Wikipedii

Shin-chan (org. クレヨンしんちゃん – Kureyon Shin-chan; wym. śin cian) to seria mangi i anime autorstwa Yoshita Usuiego, opowiadająca o przygodach pięcioletniego Shin-chana. Pierwszy odcinek wyemitowany został 13 kwietnia 1992 roku. Przygody Shin-chana początkowo ukazywały się w japońskim tygodniku „Weekly Manga Action”, później zaadoptowane zostały na serial animowany.

Anime uwielbiane jest przez japońskie dzieci i nastolatków, znienawidzili go natomiast rodzice – zarzucają mu absurdalność, brak poszanowania zdrowego rozsądku i moralności, sprośny i nieodpowiednie język oraz zachowanie. Po zapoznaniu się z jakimkolwiek przykładem, nie trudno się dziwić:

W przedszkolu Shin-chan, Mimi, Cosmo i inni bawią się w dom. Cosmo jest lekarzem, do którego przychodzą Shin-chan i Nini jako małżeństwo, aby Cosmo zbadał ich dziecko. Wywiązuje się konwersacja:
Shin-chan: Hej, doktorku! Naprawisz to?
Cosmo: Ale co?
Shin-chan: Pękło mi coś.
Shin-chan ściąga spodnie, pokazując Cosmo zadek
Shin-chan: O, patrz – tutaj mam pęknięcie!
Cosmo: Fuj! Ty zboczku!

Animacja serialu jest dziwna: postaci mają trochę nienaturalne twarze (najczęściej wydłużone), a ich ruchy również odbiegają od normalności - charakterystycznie dla wczesnego stylu anime. Jeden epizod trwa około pięciu minut, a jeden odcinek serialu zawiera trzy epizody, najcząściej powiązane ze sobą (jeden epizod jest kontynuacją poprzedniego).

W Polsce serial emitowany jest codziennie o godzinie 23.35 przez telewizję Jetix, stworzono do niego polską ścieżkę dubbingowaną. Mimo późnej pory, zyskał sobie sporą widownię i zaskarbił sympatię telewidzów, głównie młodzieży.

[edytuj] Fabuła

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Serial przedstawia przygody pięcioletniego Shin-chana, na pozór zwykłego przedszkolaka. Jeżeli jednak pozna się go odrobinę bliżej, okazuje się, że do „normalności” bardzo mu daleko: nie krępuje się obnażać swoich czterech liter przed każdą napotkaną osobą, ugania się za kobietami, a gdy matki nie ma w domu, ogląda z ojcem pornograficzne pisma. Jego anormalność sprawia, że przytrafia mu się mnóstwo przezabawnych przygód, potrafiących rozśmieszyć do łez. Jest to również problemem, ponieważ humor serialu jest humorem dla wybranych – nie każdemu przypadnie on do gustu, dla jednych serial jest superśmieszny, dla innych jest stekiem bzdur i nonsensów.

[edytuj] Bohaterowie

Shin-chan Nohara (w oryginale – Shinnosuke Nohara): główny bohater serialu, niesforny druh, kilkuletni chłopiec skandalizujący swoim zachowaniem. Nie waha się pokazywać nagiego tyłka, zaleca się do kobiet, używa sprośnego języka. Wielki fan Zamaskowanego Muchacho. Mimo wszystko jest także uczuciowy: gdy ojciec nie dotrzymuje danego słowa, płacze, a gdy Lucky rozchorowuje się, jest bardzo o niego zaniepokojony
Mitsy Nohara (w oryginale – Misae Nohara): mama Shin-chana, usilnie próbująca sprowadzić syna do normalności (nie waha się użyć siły), jednak bezskutecznie. Zachowania Shina bardzo często wyprowadzają ją z równowagi i załamują, co prowadzi do zabawnych sytuacji. Najnormalniejsza osoba w domu. Jest głową rodziny, ponieważ – mimo wszystko – Shin i Harry czują przed nią respekt. Uważa się za dobrą kucharkę, czego raczej nie potwierdza reszta rodziny
Harry Nohara (w oryginale – Hiroshi Nohara): ojciec Shin-chana, pracownik biurowy. Najczęściej późno wraca z pracy (czasem pijany), licząc na kolację. Często popiera Shina w drobnych sprawach (np. twierdząc, że Mitsy ma wielki tyłek). Zawsze stara uniknąć się spędzania wolnego czasu z rodziną, tłumacząc to dodatkowymi godzinami w pracy, co bardzo denerwuje Mitsy
Daisy Nohara (w oryginale – Himawari Nohara): młodsza siostra Shin-chana
Cosmo (w oryginale – Kazama Tōru): kolega Shin-chana, inteligent. Jest niezwykle poważny i inteligentny, bardzo drażni go zachowanie Shina
Nini Sakurada (w oryginale – Sakurada Nene): przyjaciółka Shin-chana
Bo (w oryginale – Satō Masao), Bō: przyjaciel Shin-chana; Bō nie jest zbyt bystry, a z nosa zawsze zwisa mu ogromna wydzielina
pani Dori Snell (w oryginale – Yoshinaga Midori): nauczycielka Shin-chana. Bardzo chciałaby mieć chłopaka, jednak przez Shin-chana, który zawsze „wpakuje” się na jej randkę, ma z tym pewne kłopoty, ponadto ma porachunki z inną nauczycielką, panią Umą
pan Enzo: dyrektor przedszkola, do którego uczęszcza Shin-chan. Miał kłopoty z mafią, przez co objęty został programem ochrony świadków. Przez Shin-chana nazywany jest Gangsterem, co bardzo go denerwuje
Lucky (w oryginale – Shiro): pies Shin-chana
pani Uma: inna nauczycielka w przedszkolu Shina. Rywalizuje z panną Dori. Ciągle próbuje się popisywać przed wszystkimi.

[edytuj] Filmy pełnometrażowe

Dotychczas powstało dwanaście pełnometrażowych filmów o Shin-chanie:

1993: Shin-chan: Zamaskowany Muchacho kontra demon Haigure (クレヨンしんちゃんアクション仮面vsハイグレ魔王; Kureyon Shin-chan: Action Kamen vs. Haigure Maō)
1994: Shin-chan i skarb królestwa Buriburi (クレヨンしんちゃんブリブリ王国の秘宝; Kureyon Shin-chan: Buriburi ōkoku no hihō)
1995: Shin-chan i intryga Unkokusaiego (クレヨンしんちゃん雲黒斎の野望; Kureyon Shin-chan: Unkokusai no yabō)
1996: Shin-chan: Wielka przygoda w Henderland (クレヨンしんちゃんヘンダーランドの大冒険; Kureyon Shin-chan: Henderland no daibōken)
1997: Shin-chan: Mroczny tamatama (クレヨンしんちゃん暗黒タマタマ大追跡; Kureyon Shin-chan ankoku tamatama daitsuiseki)
1998: Shin-chan: Operacja „Świńska racica” (クレヨンしんちゃん電撃！ブタのヒヅメ大作戦; Kureyon Shin-chan: Dengeki! Buta no hizume daisakusen)
1999: Shin-chan: Pojedynek przy Onsen (クレヨンしんちゃん爆発！温泉わくわく大決戦、クレしんパラダイス！メイド・イン・埼玉（同時上映; Kureyon Shin-chan: Bakuhatsu! Onsen wakuwaku kessen / Kureshin paradise! Made in Saitama (Dōji jōei))
2000: Shin-chan: Zamieszanie w dżungli (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶジャングル; Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu – Jungle)
2001: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu – Eikō no yakiniku rōdo (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶ栄光のヤキニクロード)
2002: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu – Appare! Sengoku daikassen (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶアッパレ！戦国大合戦)
2003: Shin-chan: Imperium dorosłych kontratakuje (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶモーレツ！オトナ帝国の逆襲; Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu – Mōretsu! Otona teikoku no gyakushū)
2004: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu – Yūhi no kasukabe bōizu (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶ夕陽のカスカベボーイズ)

[edytuj] Wersja polska

Opracowanie i udźwiękowienie wersji polskiej: na zlecene Jetix STUDIO EUROCOM
Reżyseria: Andrzej Precigs
Dialogi: Berenika Wyrobek
Dźwięk i montaż: Sławomir Czwórnóg
Kierownictwo produkcji: Marzena Wiśniewska
Udział wzięli:

Shin-chan - Brygida Turowska
Cosmo - Dorota Kawęcka
Mitsy - Cynthia Kaszyńska
Harry - Jarosław Domin
Nini - Anna Wiśniewska
Max - Lucyna Malec
Bo - Leszek Zduń

i inni

Teksty piosenek: Wiesława Sułkowska
Śpiewali: Łukasz Zagrobelny, Katarzyna Łaska, Anna Sochacka, Katarzyna Cerekwicka
Kierownictwo muzyczne: Piotr Gogol