Tarent

Z Wikipedii

**Tarent**

Państwo	Włochy
Region	Apulia
Prowincja	Tarent
Położenie	40°28' N 17°14' E
Powierzchnia	217 km²
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość	201 349 927,9/km²
Numer kierunkowy	099
Kod pocztowy	74100
Kod ISTAT	073027

Tarent (wł. Taranto, łac. Tarentum) – miasto i gmina w w regionie Apulia, w prowincji Tarent, w południowych Włoszech. Ważny handlowy i wojenny port morski na Morzu Śródziemnym, ośrodek przemysłu stalowego, chemicznego i spożywczego. W mieście znajdują się stocznie wojenne.

Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 201 349 osób, 927,9 os./km². [1]

W starożytności miasto usytuowane było na półwyspie chronionym przez wzgórze, obecnie wznosi się na miejscu dawnej greckiej nekropolii. Port handlowy znajduje się w zatoce Mar Grande chronionej przez wysepki San Pietro i San Paolo, a port wojenny w zatoce Mar Piccolo w części miasta oddzielonej od reszty przekopanym w XIX w. kanałem. Wybrzeże morskie w okolicach portu jest silnie ufortyfikowane.

[edytuj] Historia

Tarent (NASA)

Tarent, założony w 706 p.n.e. przez Spartan, był jedyną kolonią spartańską. Założyli go potomkowie periojków, zrodzeni ze spartańskich kobiet (w trakcie wojnach meseńskich Spartanie zezwolili na związki między periojkami a wolnymi kobietami; później jednak unieważnili zawarte w ten sposób związki, a męskich potomków z nich pochodzących zmusili do emigracji). Przywódca wygnańców udał się po radę do wyroczni delfijskiej, a ta wskazała przystań w Tarencie jako miejsce dla osiedlenia się. Są i inne legendy dotyczące powstania miasta. Według jednej z nich jego założycielem miał być Herakles. Być może najbliższa prawdy jest ta wskazująca na Tarasa, syna Posejdona, jako założyciela, do dziś bowiem herbem miasta jest Taras dosiadający delfina.

Tarent był ważnym ośrodkiem handlowym i wolnym miastem w Wielkiej Grecji. Pierwotnie ustrojem politycznym Tarentu była monarchia, wzorowana prawdopodobnie na spartańskiej. W roku 466 p.n.e. Tarent opanowały mieszkające w Apulii pierwotne ludy, a ustrój monarchiczny zastąpiony został demokracją. W tym czasie silne wpływy w Tarencie mieli Pitagorejczycy. W roku 472 p.n.e. miasto podpisało przymierze z Regium (dzisiejsze Reggio), inną kolonią grecką, przeciw Lukanom i innym ludom zamieszkującym Apulię, lecz zostało ono pokonane pod dzisiejszym Ceglie.

W roku 367 p.n.e. Kartagińczycy i Etruskowie podpisali pakt przeciw Tarentowi.

W 343 p.n.e. Tarentczycy zwrócili się o pomoc do Sparty przeciw agresji Bruttów i w 342 p.n.e. Archidamus III, król Sparty pobił napastników. Jednak cztery lata później, połączone siły Spartan i Tarentczyków zostały pokonane, a Archidamus zginął. O pomoc w walce z Bruttami, Lukanami i Samnitami Tarent zwrócił się w 333 p.n.e. do władcy Epiru z rodu Molossów, Aleksandra. W 331 p.n.e. siły Tarentu zostały pobite w bitwie pod Pandozjom koło Cosentii. W końcu, w roku 320 p.n.e. Tarent podpisał pokój z Samnitami.

W 304 p.n.e. Lukanowie znów zaatakowali Tarent, który tym razem poprosił o pomoc Agatoklesa, tyrana Syrakuz i władcę Sycylii. Ten opanował Bruttium

W III w. p.n.e. Tarent obawiając się ekspansji Rzymu wezwał na pomoc króla Epiru Pyrrusa. Pyrrus nie pokonał jednak Rzymu i w 270 p.n.e. Tarent musiał się poddać. Miasto podpisało z Rzymem przymierze.

Podczas II wojny punickiej mieszkańcy Tarentu opowiedzieli się po stronie kartagińskiego wodza Hannibala. Film