Teodozjusz II (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Teodozjusz II (ur. w kwietniu 401, zm. 28 lipca 450) - najstarszy syn cesarza Arkadiusza i wnuk Teodozjusza I Wielkiego. Był cesarzem wschodniorzymskim w latach 408-450 (został nim w wieku 7 lat).
Pozostawał pod przemożnym wpływem kobiet - starszej siostry Pulcherii i żony Ateny-Eudokii (matki jego jedynego dziecka - córki Licynii Eudoksji). Za jego rządów dochodziło do sporów religijnych (burzenie synagog). Podejmowano wysiłki dyplomatyczne, mające odwrócić niebezpieczeństwo grożące ze strony Hunów.
W 429 Teodozjusz powołał komisję mającą zebrać ustawy wydane przez Konstantyna Wielkiego i jego następców. Po pewnych trudnościach w 438 ogłoszono Codex Theodosianus.
Za czasów Teodozjusza powstał uniwersytet w Konstantynopolu.
Zmarł w wyniku obrażeń odniesionych po upadku z konia.
[edytuj] Wywód przodków:
| 4. Teodozjusz I Wielki | ||||||
| 2. Arkadiusz | ||||||
| 5. Aelia Flacylla | ||||||
| 1. Teodozjusz II | ||||||
| 6. Bauto | ||||||
| 3. Aelia Eudokia | ||||||
| 7. NN | ||||||
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
| Poprzednik Arkadiusz |
 |
Cesarz bizantyjski 408 - 450 |
|
Następca Marcjan |
