Umowa darowizny

Z Wikipedii

Darowizna - rodzaj umowy nazwanej prawa cywilnego. Która ma ona na celu nieodpłatne przysporzenie obdarowanemu korzyści (wzbogacenie obdarowanego) kosztem majątku darczyńcy.

W prawie polskim przepisy dotyczące darowizny są zawarte Księdze trzeciej (Tytuł XXXIII) kodeksu cywilnego.

Najważniejsze elementy umowy darowizny:

Spis treści 1 Strony umowy 2 Wielość podmiotów 3 Bezpłatność świadczenia 4 Przedmiot darowizny

[edytuj] Strony umowy

• Darczyńca - jako strona zobowiązująca się do dokonania przysporzenia
  
• Obdarowany - jako strona na rzecz której darowizna jest dokonywana

[edytuj] Wielość podmiotów

Po każdej ze stron umowy darowizny może występować więcej niż jedna osoba. Dotyczy to również sytuacji, gdy przedmiot świadczenia jest niepodzielny, istnieje natomiast możliwość zbycia (darowania) i nabycia określonych udziałów w takim przedmiocie; np. współwłaściciele mogą darować swoje udziały w nieruchomości jednej osobie, która stanie się w ten sposób wyłącznym właścicielem tej nieruchomości. Tak samo właściciel może darować, jedną umową lub też kolejnymi umowami, udziały w nieruchomości, której jest właścicielem (niekoniecznie wszystkie) kilku osobom. Osoby te staną się jej współwłaścicielami w określonych przez darczyńcę częściach.

[edytuj] Bezpłatność świadczenia

Zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku należy do istoty umowy darowizny. Przy świadczeniu w pełni odpłatnym (przy ekwiwalentnym świadczeniu drugiej strony) nie ma mowy o umowie darowizny.

[edytuj] Przedmiot darowizny

Przedmiotem darowizny mogą być wszelkie prawa majątkowe, a także prawa nie mające wartości majątkowej, jeżeli tylko mają jakąś wartość dla konkretnych stron umowy