Wacław II Raciborski

Z Wikipedii

Wacław II Raciborski (ur. ok. 1405, zm. 1456 r.) – książę karniowsko-raciborski w latach 1424-1437, w wyniku podziału od 1437 r. książę raciborski. Pochodził z dynastii Przemyślidów. Wacław II był starszym synem księcia karniowsko-raciborskiego Jana II i Heleny Litewskiej.

W 1424 r. zmarł Jan II. Z nieznanych przyczyn mimo posiadania ok. dziewiętnastu lat Wacław nie przejął wtedy całości władzy, której część objęła matka Helena. Dosyć długo książę pozostał z bratem Mikołajem V współrządcą ojcowizny jako tzw. brat niedzielny.

Do podziału księstwa doszło w 1437 r., kiedy Wacław otrzymał niewielką część spadku – okręg raciborski, za to ze stolicą księstwa Raciborzem.

W 1452 r. objął po śmierci brata regencję w księstwie karniowsko-rybnickim w imieniu małoletnich bratanków: Jana IV i Wacława III. Rządy te napotkały trudności ze strony wdowy po Mikołaju Barbary Rockenberg, która sama miała ochotę na objęcie regencji. Ostatecznie Wacław utrzymał się przy władzy aż do swojej śmierci.

Podobnie jak brat, Wacław II przez cały okres panowania utrzymywał dobre stosunki z Polską. Kilkakrotnie też przebywał w Krakowie na dworze Władysława Warneńczyka i Kazimierza Jagiellończyka.

Wacław II był żonaty z Małgorzatą córką kasztelana międzyrzeckiego Wincentego z Szamotuł (ślub się odbył w grudniu 1444 lub w styczniu 1445), z którą doczekał się syna Jana V, oraz trzech córek (były to: Katarzyna wydana za kasztelana nakielskiego Władysława z Danaborza, Helena wydana za kasztelana międzyrzeckiego Jana z Ostroroga, oraz Anna).

Książę zmarł w 1456 r. i został najpewniej został pochowany w klasztorze dominikanek w Raciborzu.

Wywód przodków:

4. Jan I Raciborski
			2. Jan II Żelazny
5. Anna żagańska córka Henryka V Żelaznego
						1. Wacław II Raciborski
6. Korybut Dymitr
			3. Helena nowogrodzka
7. Anastazja riazańska