Wiesław Walendziak
Z Wikipedii
Wiesław Walendziak ur. 1962 |
|
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów | |
Okres urzędowania | od października 1997 do marca 1999 |
Poprzednik | Grzegorz Rydlewski |
Następca | Jerzy Widzyk |
Wiesław Walendziak (ur. 28 listopada 1962 w Gdańsku), polski polityk prawicowy, dziennikarz, publicysta.
W 1987 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego na kierunku historia. W latach osiemdziesiątych był uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów w środowisku akademickim Trójmiasta. W latach 1987-1989 wraz z innymi działaczami trójmiejskiej opozycji pracował w Spółdzielni Robót Wysokościowych.
W 1989 został redaktorem naczelnym tygodnika Młoda Polska. Funkcję tę pełnił do 1991. W latach 1991-1993 był redaktorem Agencji Filmowej "Profilm". W tym samym czasie prowadził w Telewizji Polskiej popularne programy publicystyczne Bez znieczulenia i Lewiatan, które wyróżnione zostały telewizyjną nagrodą Victora.
Spis treści |
[edytuj] Prezes TVP
W 1993 pełnił funkcję dyrektora programowego, a następnie Dyrektora Generalnego Telewizji Polsat. W 1994 został Prezesem Zarządu Telewizji Polskiej. Funkcję tę pełnił do 1996. W okresie jego prezesury, istotną rolę w TVP zaczęło odgrywać skupione wokół niego środowisko młodych działaczy i dziennikarzy katolickich, nazywanych pampersami. Na antenie pojawiły się prowadzone przez tych dziennikarzy programy takie jak Puls Dnia czy Fronda, słynące z ostrej publicystyki, w których krytykowano środowiska postkomunistyczne oraz lewicowo-liberalne (głównie Gazetę Wyborczą). Jednocześnie w TVP pojawiło się więcej programów rozrywkowych, takich jak Randka w Ciemno.
Jego powołanie na stanowisko szefa TVP wywołało niezadowolenie Lecha Wałęsy. Jednocześnie powstał spór prawicowego kierownictwa Telewizji z lewicowym rządem SLD i PSL. Ostatecznie, 28 lutego 1996 Walendziak podał się do dymisji, a kierownictwo TVP przeszło na kilka lat w ręce lewicy.
[edytuj] Działalność polityczna
Po odejściu z TVP Walendziak zaangażował się w działalność polityczną. U boku Mariana Krzaklewskiego brał udział w tworzeniu Akcji Wyborczej Solidarność. W wyborach parlamentarnych w 1997 odpowiadał za kampanię medialną AWS. Był wymieniany jako jeden z najpoważniejszych kandydatów do objęcia funkcji premiera. Ostatecznie został ministrem-członkiem Rady Ministrów, pełniącym funkcję szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Jerzego Buzka. W gabinecie koalicji AWS i UW rywalizował z wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych Januszem Tomaszewskim. W marcu 1999 zrezygnował z funkcji szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Odrzucił również propozycję przyjęcia stanowiska ministra kultury. Zaangażował się, także wraz z częścią dawnego środowiska pampersów, w tworzenie Telewizji Familijnej mającej być przeciwwagą dla opanowanej przez lewicę TVP. Przedsięwzięcie to jednak okazało się nieudane. W wyborach prezydenckich w 2000 odpowiadał za kampanię medialną Mariana Krzaklewskiego.
W latach 1997-2001 był posłem na Sejm z listy AWS, a od 2001 z listy Prawa i Sprawiedliwości. W Sejmie IV kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. 15 marca 2004 zrezygnował z mandatu poselskiego i wycofał się z polityki.
Autor wielu tekstów z dziedziny historii i polityki, publikował m. in. w Bratniaku (pismo Ruchu Młodej Polski), Dzienniku Bałtyckim, Gazecie Wyborczej, Nowym Państwie, Rzeczpospolitej, Wprost, Życiu i Życiu Warszawy. W 2003 wraz z Kazimierzem Marcinkiewiczem założył Instytut Środkowoeuropejski - wydawcę dwumiesięcznika Międzynarodowy Przegląd Polityczny redagowanego przez Konrada Szymańskiego.
W 1990 był członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Od 1990 do 1992 należał do Koalicji Republikańskiej, zaś od 1992 do 1994 do Partii Konserwatywnej. Do działalności partyjnej powrócił po odejściu z TVP. Od 1998 od 2001 pełnił funkcję wiceprezesa Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2001 wraz grupą innych członków SKL niechętnych współpracy z Platformą Obywatelską utworzył Przymierze Prawicy. Rok później wraz z całym Przymierzem Prawicy wstąpił do PiS. Wraz z rezygnacją z mandatu poselskiego wycofał się również z działalności w PiS.
Od wielu lat zaangażowany jest w działalność na rzecz niepodległości Tybetu oraz obrony praw człowieka tamże.
[edytuj] Działalność gospodarcza
Po rezygnacji z mandatu poselskiego Wiesław Walendziak zaangażował się w przedsięwzięcia biznesowe. Jako prezes powołanej w imieniu Polsatu i TVN spółki Polski Operator Telewizyjny zaangażował się w realizację programu budowy naziemnej telewizji cyfrowej. Z programu wycofała się jednak TVP. 19 września 2005 objął stanowisko wiceprezesa Prokom Investments S.A.. Z jej ramienia zasiada w radzie nadzorczej producenta insuliny Bioton.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Grzegorz Rydlewski |
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów 1997 - 1999 |
Następca Jerzy Widzyk |
W dniu zaprzysiężenia:
Leszek Balcerowicz • Jerzy Buzek • Ryszard Czarnecki • Bronisław Geremek • Mirosław Handke • Jacek Janiszewski • Teresa Kamińska • Longin Komołowski • Jerzy Kropiwnicki • Wojciech Maksymowicz • Eugeniusz Morawski • Joanna Nazarowa-Wnuk • Janusz Onyszkiewicz • Janusz Pałubicki • Janusz Steinhoff • Hanna Suchocka • Jan Szyszko • Janusz Tomaszewski • Wiesław Walendziak • Emil Wąsacz • Jerzy Widzyk • Andrzej Wiszniewski • Marek Zdrojewski
Późniejsi członkowie rządu
Artur Balazs • Władysław Bartoszewski • Jarosław Bauc • Marek Biernacki • Franciszka Cegielska • Andrzej Chronowski • Stanisław Iwanicki • Lech Kaczyński • Aldona Kamela-Sowińska • Bronisław Komorowski • Grzegorz Opala • Maciej Srebro • Tadeusz Syryjczyk • Tomasz Szyszko • Kazimierz Michał Ujazdowski • Halina Wasilewska-Trenkner • Edmund Wittbrodt • Andrzej Zakrzewski • Andrzej Zieliński