Zabudowa willowa w Chełmży

Z Wikipedii

Wille w Chełmży - do najbardziej okazałych zalicza się dom Jana Czarlińskiego, właściciela [Brąchnówko|Brąchnówka]], wzniesiony w 1911 roku przy ul. Dąbrowskiego.

Tutaj też, przy dzisiejszej ul. Dąbrowskiego wznoszą się okazałe wille: weterynarza, dyrektora rzeźni miejskiej Franciszka Górskiego, przebudowana w 1911 - 1912 roku i willa Ludwika Kotewicza. Obok, przy ulicy Toruńskiej (wtedy 21 stycznia) stanęły dwie wille: Teofila Rochona i Maxa Welde. Do tej grupy należy zaliczyć mały dom buchaltera Neubara, wzniesiony przy ul. Bydgoskiej, pochodzący z 1908 roku, choć w dość tradycyjnej formie, zdobiony delikatnym, secesyjnym ornamentem. Po I wojnie światowej, nastąpiła wyraźna stagnacja w budowie budynków prywatnych.

Przykładem nowoczesnej w formie architektury okresu międzywojennego, jest zbudowana w 1934 roku willa "Danuta". Budynek ten, sąsiadujący z "Concordią", zbudował zasłużony dla Chełmży burmistrz Bronisław Kurzętkowski, na parceli wytyczonej na terenie parku miejskiego.

[edytuj] Bibliografia

Piotr Birecki; "Dzieje sztuki w Chełmży", str.78, Chełmża 2001