Celal Nuri İleri
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Celal Nuri İleri, Gelibolu mebusu olarak Son Osmanlı Meclisi Mebusanı (1920) arasında yer almış, ardından T.B.M.M.'nin ilk 4 döneminde milletvekilliği yapmış gazeteci ve yazardır.
1881'de Gelibolu'da doğan Celal Nuri İleri Mektebi Sultani'yi ve Hukuk Mektebi'ni bitirdi. 1908'de II. Meşrutiyet'in ilanından sonra İkdam Gazetesi, Le Courrier d'Orient, Jeune Turc gazetelerinde ve İçtihat Dergisinde incelemeler yayınladı. Ocak 1918'de çıkarmaya başladığı Ati Gazetesi İstanbul hükümetlerini eleştiren yayını dolayısıyla kapatıldı. 30 Ocak 1919'da yayımlamaya başladığı İleri Gazetesinde Milli Mücadele'yi destekledi. Son Osmanlı Meclis-i Mebusanı'na Gelibolu milletvekili olarak girdi; İstanbul'un işgalinden sonra Mart 1920'de İngilizler tarafından tutuklanarak Malta'ya sürüldü. Kasım 1920'de serbest bırakıldı, Gelibolu (1920-1927) ve Tekirdağ (1927-1935) milletvekili olarak TBMM'de bulundu. 1924 Anayasası'nı hazırlayan komisyonda başkan ve raportör olarak görev yaptı. 2 Kasım 1938'de İstanbul'da öldü.
İttihad-ı İslam (1913), İlel-i Ahlakiyemiz (1916), Türkçemiz (1916), Kara Tehlike (1918), Taç Giyen Millet (1923), Türk İnkılabı (1926) gibi eserleriyle II. Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemlerinin fikir hayatında etkili oldu.
Kaynakça: [1]
