Γαμαλιήλ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γαμαλιήλ ήταν νομοδιδάσκαλος ραββίνος και μέλος του Συνεδρίου της Ιερουσαλήμ του 1ου αι. μ.Χ., δάσκαλος του Αποστόλου Παύλου. Επρόκειτο για μία από τις εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες, που βοήθησε στην ανάπτυξη της περίφημης ραββινικής παράδοσης.
Ήταν εκείνος που, όταν οι Σαδδουκαίοι έφεραν τους Αποστόλους στο Συνέδριο, στο οποίο απολογήθηκε ο Πέτρος (Πραξ. 5:22-32), όπου οι Εβραίοι αγανάκτησαν και σκέπτονταν να βρουν τρόπο να τους θανατώσουν (Πραξ. 5,33), με την επέμβαση του συνέστησε την προσεκτική μεταχείριση των Αποστόλων και συντέλεσε ώστε να αφεθούν ελεύθεροι (Πραξ. 5:34-40).
Οι Ιουδαίοι έτρεφαν μεγάλο σεβασμό στο πρόσωπό του και, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στη Μισνά (βλ. Ταλμούδ), μετά τον θάνατό του άρχισε μια εποχή ηθικής παρακμής.
