Κοάλα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Κοάλα | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||
| Συστηματική Ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Επιστημονική Ονομασία | ||||||||||||||
| Φασκόλαρκτος στακτόχρους |
Το κοάλα (Φασκόλαρκτος στακτόχρους/Phascolarctos cinereus) είναι μαρσιποφόρο φυτοφάγο ζώο που ζει στην Αυστραλία, μόνος εκπρόσωπος της οικογένειας φασκολαρκτίδες.
Το κοάλα απαντάται σε ολόκληρη την ανατολική ακτή της Αυστραλίας, από την Αδελαΐδα μέχρι το νότιο τμήμα της χερσονήσου Κέιπ Γιορκ, και στην ενδοχώρα σε βάθος που εξαρτάται από την παρουσία βροχών που μπορούν να συντηρήσουν δάση ευκαλύπτου, τα φύλλα του οποίου αποτελούν και την αποκλειστική τροφή του. Τα Κοάλα της νότιας Αυστραλίας εξοντώθηκαν σε μεγάλη κλίμακα στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά ο πληθυσμός του είδους ανανεώθηκε σε κάποιο βαθμό. Σήμερα τα κοάλα είναι σχεδόν απειλούμενο είδος.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ονομασία
Η λέξη κοάλα προέρχεται από τη λέξη γκούλα της διαλέκτου Νταρούκ. Άλλη ονομασία που δόθηκε στο ζώο από τους πρώτους Ευρωπαίους αποίκους, ήταν "η ντόπια αρκούδα". Καμμιά φορά καλείται και σήμερα "αρκούδα κοάλα" παρότι δεν έχει σχέση με το είδος των αρκτιδών, που είναι ζώα πλακουντοφόρα. Η επιστημονική ονομασία του κοάλα προέρχεται από την ελληνική λέξη "φάσκολος" που σημαίνει "σάκος, μάρσιπος", και από την λέξη "άρκτος" που σημαίνει "αρκούδα". Το επίθετο "cinereus" προέρχεται από τη λατινική και σημαίνει "στακτόχρους".
[Επεξεργασία] Χαρακτηριστικά
Το κοάλα μοιάζει πολύ στην εμφάνιση με το γουόμπατ, που είναι ο πιο κοντινός του συγγενής, αλλά έχει παχύτερο κι απαλότερο τρίχωμα, πολύ μεγαλύτερα αυτιά, και μακρύτερα άκρα, τα οποία έχουν πέντε δάχτυλα το καθένα με μεγάλα, κοφτερά νύχια για να το βοηθούν στο σκαρφάλωμα. Το βάρος ποικίλλει: ένα μεγάλο νότιο αρσενικό μπορεί να ζυγίζει 14 κιλά, ενώ ένα μικρό βόρειο θηλυκό μπορεί να ζυγίζει πέντε κιλά.
Το κοάλα έχει ασυνήθιστα μικρό εγκέφαλο, με 40% της κρανιακής κοιλότητας να καταλαμβάνεται από υγρό. Είναι το μόνο ζώο στη γη με τόσο ελαττωμένο εγκέφαλο.[1]
Σε γενικές γραμμές είναι ζώο σιωπηλό, αλλά τα αρσενικά μπορούν να παράγουν κατά την εποχή του ζευγαρώματος ένα πολύ ηχηρό κάλεσμα που ακούγεται μέχρι ένα χιλιόμετρο μακριά. Δεν γνωρίζουμε πολλά για τη διάρκεια ζωής των κοάλα, πάντως σε αιχμαλωσία φτάνουν την ηλικία των 15 ετών.
[Επεξεργασία] Κύκλος ζωής
Τα θηλυκά φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 2-3 ετών. Εάν είναι υγιές, το θηλυκό μπορεί να ένα μικρό κάθε χρόνο επί 12 χρόνια. Η κύηση διαρκεί 35 μέρες και τα δίδυμα είναι σπάνια. Το ζευγάρωμα γίνεται μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου, που είναι το καλοκαίρι του νοτίου ημισφαιρίου.
Το μικρό κοάλα, που καλείται joey, είναι τυφλό και δεν έχει τρίχωμα και αυτιά. Κατά τη γέννησή του έχει το μέγεθος φασολιού. Αμέσως σκαρφαλώνει μέχρι το μάρσιπο της μητέρας του, μπαίνει μέσα και προσκολλάται σε μια από τις δύο θηλές. Μένει κρυμμένο στο μάρσιπο για έξι μήνες, κατά τους οποίους τρέφεται μόνο με γάλα, και τότε αναπτύσσονται τα αυτιά, τα μάτια και η γούνα του. Τότε αρχίζει να εξερευνά έξω από τον μάρσιπο. Στις 30 εβδομάδες αρχίσει να τρώει το υδαρό έκκριμμα της μητέρας του, που λέγεται "χυλός". Θα μείνει με τη μητέρα του για έξι ακόμα μήνες, καβαλώντας την πλάτη της, και τρώγοντας τόσο γάλα όσο και φύλλα, μέχρι να συμπληρώσει 12 μήνες. Με το συμπλήρωμα του έτους τα νεαρά θηλυκά φεύγουν σε γειτονικές περιοχές. Τα αρσενικά μένουν συχνά στην περιοχή της μητέρας τους, μέχρι τα δύο ή τρία χρόνια τους.
[Επεξεργασία] Ecology and Behavior
The Koala lives almost entirely on eucalyptus leaves. This is likely to be an evolutionary adaptation that takes advantage of an otherwise unfilled ecological niche, since eucalyptus leaves are low in protein, high in indigestible substances, and contain phenolic and terpene compounds that are toxic to most species. Like wombats and sloths, the Koala has a very low metabolic rate for a mammal (which conserves energy) and rests motionless for about 19 hours a day, sleeping most of that time. Koalas spend about 3 of their 5 active hours eating. It feeds at any time of day, but usually at night. An average Koala eats 500 grams of eucalyptus leaves each day, chewing them in its powerful jaws to a very fine paste before swallowing. The liver deactivates the toxic components ready for excretion, and the hind gut (especially the caecum) is greatly enlarged to extract the maximum amount of nutrient from the poor quality diet. Much of this is done through bacterial fermentation: when young are being weaned, the mother passes unusually soft faeces, called pap, which is rich in these bacteria, thus passing these essential digestive aids onto her offspring.
The Koala will eat the leaves of a wide range of eucalypts, and occasionally even some exotic species, but it has firm preferences for particular varieties. These preferences vary from one region to another: in the south Manna Gum, Blue Gum and Swamp Gum are favoured; Grey Gum and Tallowwood are important in the north, and the ubiquitous River Red Gum of the isolated seasonal swamps and watercourses that meander across the dry inland plains allows the Koala to exist in surprisingly arid areas. Many factors determine which of the 800 species of eucalyptus trees the Koala eats. Among trees of their favourite species, however, the major factor that determines which individual trees the Koala chooses is the concentration of a group of phenolic toxins called formylated phloroglucinol compounds.
[Επεξεργασία] Conservation status
The Koala was hunted almost to extinction in the early 20th century, largely for its fur. In recent years, some colonies have been hard hit by disease, especially chlamydia. The Koala requires large areas of healthy, connected forest and will travel long distances along tree corridors in search of new territory and mates. The ever-increasing human population of the coastal parts of the continent continues to cut these corridors by agricultural and residential development, forestry and road-building, marooning Koala colonies in decreasing areas of bush. The Australian Koala Foundation has mapped 40,000 km² of land for Koala habitat and claims it has strong evidence to suggest wild Koala populations are in serious decline throughout the species' natural range. Although the species covers a massive area, only 'pieces' of Koala habitat remain. These pieces need to be managed, protected and restored in a coordinated way. Presently, many are being lost to weeds, cleared for agriculture, or carved up by developers. Other threats come from logging, poor management, attacks from feral and domestic animals, disease and roads.
In contrast to the situation on much of the mainland, where populations are declining, the Koalas of many island and isolated populations have reached what some have described as "plague" proportions. On Kangaroo Island in South Australia, Koalas introduced some 90 years ago have thrived in the absence of predators and competition. Combined with an inability to migrate to new areas, this has caused the Koala populations to become unsustainable and threaten the Island's unique ecology. In particular, species of Manna Gum, native to the island, are being stripped by Koalas at a rate faster than they can regenerate, endangering local birds and invertebrates that rely on them, and causing the extinction of at least one isolated population of manna. Koala numbers are estimated at over 30,000, with ecologists suggesting that the Island can sustain 10,000 at most. Although culling has been suggested as a means to reduce Koala numbers, with the South Australian Government seriously considering such in 1996, this has met with fierce opposition both domestically and internationally, and the species remains protected. The popularity of the Koala has made the possibility of a cull politically improbable, with any negative perception likely to impact tourism and a government's electability. In place of a cull, sterilisation and translocation programmes have had only limited success in reducing numbers thus far, and remain expensive. There is evidence that Koalas relocated to the mainland have difficulty establishing themselves in the different circumstances. A mooted alternative to the complex sterilisation method, wherein the animal must first be captured, are hormonal implants that can be injected via darts.
The Koala occurs in four Australian states. Under state legislation, the species is listed as Vulnerable in the South East Queensland Bioregion, Vulnerable in New South Wales and Rare in South Australia. The species' national status is under review. The IUCN lists the species as Near Threatened.
[Επεξεργασία] Αποτυπώματα
Το κοάλα είναι από τα λίγα θηλαστικά (εκτός των πρωτευόντων) που έχουν δακτυλικά αποτυπώματα. Μάλιστα, τα αποτυπώματά του μοιάζουν τόσο πολύ με τα ανθρώπινα, που ακόμα και με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσουμε. [2]
[Επεξεργασία] Παραπομπές
- ↑ Flannery, T.F. (1994). The Future Eaters: An ecological History of the Australasian Lands and People. Sydney: Reed New Holland.
- ↑ Henneberg, Maciej, Lambert, Kosette M., Leigh, Chris M. (1997). "Fingerprint homoplasy: koalas and humans". naturalSCIENCE.com 1.
Κατηγορίες: Επέκταση | Θηλαστικά | Αυστραλία | Μαρσιποφόρα | Φυτοφάγα
