Émile Bord
El Vikipedio
Émile Bord (bor), franco, prof. Nask. 15 febr. 1858, mortis 23 sept. 1919. Fondis grupojn, faris multnombrajn paroladojn kaj varbis membrojn centope, de 1904 ĝis sia morto. Verkis prop. monologojn.
[redaktu] Aldone al EdE:
Raporto de Bord al la gazeto Tra La Mondo (1906)
Tra La Mondo zorge enpresas la progresojn de Esperanto ĉe la junularo. volonte ĝi rediras kune kun Rektoro Boirac: "Propagandi nur inter la plenaĝuloj estas kvazaŭ plenigi la barelon de la Danaidinoj".
Sed nia legantaro rigardu la portretojn de la junaj esperantistoj de Enisejsk kaj de Beaune kaj ĝi estos rekuraĝigata pri la estonto de la L.I. Kiu estus pensita, antaŭ kelkaj jaroj, ke la junularo de Burgojno kaj de Siberujo amike interŝanĝus pk., leterojn, t;e; ideojn? Mirinde! Nun interkompreniĝas facilege la landanoj de la ora suno, kiu maturigas la vinberojn, kaj de la arĝenta suno, kiu pale lumigas la senfinan kamparon...
La "Verda Stelo" (25 lernantoj - 12-17-jaraj) estas filio de la grupo de Beaune. Tiu ĉi agema grupo de 1903 senĉese laboradis por atingi kelkajn precizajn celojn:
1e. Disĵeti la bonan semon en la Burgonjan regionon. Bonega estis la rikolto. Per paroladoj de S-ro Bord naskiĝis la grupoj de Chalon sur Saône, Mâcon, Le Creusot.
2e. Per someraj ekskursoj unuigi la gesamideanojn. Ekzemple: la 10-an de Julio cent geesperantistoj grupiĝis en Nolay, kie, sub la verda flago, antaŭ la bronza statuo de mirigita eksprezidanto Carnol, ili ĥore kantis:
3e. Enkonduki E. en ĉiujn lernejojn. Tial kursoj estas farataj ĉe Liceo en Mâcon, terkultura lernejo de Fontaines, unuagrada knabina lernejo de Beaune, kolegio de Beaune.
La Verda Stelo, kiu jam per ekzamenoj sukcese akiris 26 atestojn pri lernado kaj unu ateston pri kapableco, korespondas kun siaj kamaradoj de la tutmondo en: Anglujo, Germanujo, Bohemujo, Japanujo, Siberujo.
Ĝi atente rigardadis la energiajn simpatizajn vizaĝojn de la junaj siberanoj kaj precipe de ilia profesoro Romano Frenkel. Tiu ĉi inspektoro kaj profesoro proponas fondi tutmondan ligon de instruistoj por propagando de E. inter gelernantoj. Li skribas: "Memoru, ke estas pli facile esperantigi dek infanojn ol unu plenaĝulon", kiu ĉiam ekdiras: "mi ne havas tempon por lerni". S-ro Frenkel aldonas: Inter miaj lernantoj jam troviĝas multaj tre fervoraj esperantistoj, kiuj preskaŭ ne bezonas vortaron por legi aŭ skribi".
Do estas la junularo kiu plenigos la Danaidinan barelon!
BORD
Prezidanto de la Verda Stelo
