Itajpuo
El Vikipedio
Akvobarejo Itajpuo (portugale: Itaipu) estas la plej granda hidroelektra centralo en la mondo. Ĝi funkcias per la rivero Parano kaj produktas 25% el la elektro de Brazilo kaj 90% de Paragvajo. Ĝi povas produkti elektron je 12.600 MW, kun 18 generatoroj po 700 MW. La unua generatoro komencis funkcii en majo 1984 kaj el la 18-a je la 9-a de aprilo, 1991. Tamen, la akvobarejo ĉe Jangce en Ĉinio preterproduktos kiam finota en 2009.
[redaktu] Strategia Celo
Krom hidroelektrika centralo, Itajpuo ankaŭ estis konstruita kun milita strategia celo. Ĝi estas ekzate en landlimo inter Brazilo, Paragvajo kaj Argentino, kaj se oni malfermos la kluzojn, en kelkaj horoj, la akvoj detruos la ĉefajn urbojn de la plej riĉaj provincoj de Argentino, kaj, tre eble kaŭzos grandan detruon eĉ en Bonaero. Pro tio, argentinaj militistoj nomas Itajpuon "hidraulika bombo". Dum la konstruado de Itajpuo, Argentino intencis akiri atombombon por minaci Brazilon. Tio okazis dum la tempo kiam ambaŭ Brazilo kaj Argentino havis militistan registaron, sed, post la fino de militista periodo, oni ne plu parolis pri tio, kvankam la ebleco de milita uzo de Itaipuo ankoraŭ daŭras.
 |
 |
 |
[redaktu] Eksteraj ligiloj
- http://www.itaipu.gov.br/ (portugale, hispane kaj angle)
