Utilismo
El Vikipedio
Utilismo estas etika doktrino deklaranta, ke bono kaj utilo identas. Sekve ĝi konsideras strebon al utileco morale valora agado. Laŭ utilismo la unusola principo kiu motivas la farojn de homoj estas intereso. Tiu povas esti individua aŭ komuna intereso. Do eblas paroli pri du diversaj specoj de utilismo; individueca kaj socia. Filozofian sistemon pri la dua fondis Jeremy Bentham (1748-1832). Li asertis, ke la celo kaj senco de la homa agado devas esti la maksimumo de produktebla feliĉo. Vortvorte li skribis: "la plej granda feliĉo de la plej granda nombro." Ankaŭ aliaj gravaj anoj de tiu ĉi doktrino estis angloj. Inter ili estis plej influa John Stuart Mill. En 1863 li difinas utilismon tiel: "la kredo, kiu akceptas iel principon de moralo utilecon aŭ la principon de la plej granda feliĉo, apogas konvinkon, ke agoj estas tiom bonaj, kiom ili tendencas pliigi feliĉon, malbonaj kiom ili tendencas produkti la malon de feliĉo. Per feliĉo estas komprenata plezuro kaj foresto de doloro."
Kategorioj: Filozofio | Etiko | Ismo
