سیگار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سیگار استوانهٔ کاغذی کوچکی معمولاً به طول کمتر از ۱۲ سانتی‌متر و قطر نزدیك به ۱۰ میلی‌متر است که از برگ‌های بریده شده یا عمل‌آمدهٔ تنباکو پر می‌شود. طرز استفاده آن این طور است که یک طرف آن را آتش می‌زنند، و از طرف دیگر (که معمولاً فیلتر دارد) هوا را به درون ریه‌ها می‌کشند (پُک زدن). نیکوتین موجود در دود تنباکو سبب مسمومیت خفیف و بروز حالت سرخوشی کوتاه‌مدت می‌شود. سیگار را با پیچیدن تنباکو در کاغذ سیگار که کاغذ نازکی است درست می‌کنند، و یا، در بیشتر موارد، سیگارهای آماده دارای نام تجاری ساخت کارخانه‌های تولید سیگار را خریداری می‌کنند. تفاوت سیگار با سیگار برگ در آن است که سیگار برگ در برگ تنباکو پیچیده می‌شود و فیلتر ندارد.
[ویرایش] زیان‌های سیگار
تحقیقات بسیاری در دنیا انجام شده که بر مضر بودن مصرف سیگار دلالت می‌کنند. با این وجود، شرکت‌های تولید سیگار این تحقیقات را بی‌اساس و اثبات نشده می‌خوانند و به تبلیغ گسترده سیگار در کشورهای مختلف جهان ادامه می‌دهند. در بیشتر کشورهای جهان، به جز مناطق آزاد، از سیگار مالیات سنگینی دریافت می‌شود (تا چند برابر قیمت اولیه) و سعی می‌شود این پول خرج بهبود سلامت مردم آن کشور شود.
[ویرایش] سودمندی احتمالی
دست‌کم یک پژوهش نشان می‌دهد که نیکوتین سیگار شاید از برخی از آسیب‌های مغزی پیشگیری کند. نیکوتین سیگار برای ۲۵درصد بیماران پارکینسون به بهبودی کمک می‌کند. سودمندی نیکوتین سیگار برای برخی از بیماری‌های دیگر مانند آلزایمر نیز در پاره‌ای از پژوهش‌ها دیده شده‌است.[1] [2]
