شهرستان الیگودرز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ریشه نامگذاری آن را برخی از واژه آلیورز (گندم سرخ) دانستهاند.
[ویرایش] مشخصات شهرستان
- طول وعرض جغرافیایی: ۴۹ درجه و ۴۲ دقیقه طول- ۳۳ درجه و۲۳ دقیقه عرض جغرافیایی.
- ارتفاع از سطح دریا: ۱۹۹۸ متر.
- طول راههای هم سنگ: ۳۳/۵۴۶ کیلومتر.
- راه فرعی شنی: ۱۴۷ کیلومتر.
- راه فرعی آسفالته: ۱۱۹ کیلومتر.
- راه آسفالته معمولی اصلی: ۵۲ کیلومتر.
- حوزه آبریز: سر شاخههای سد دز.
- طول رودخانههای شهرستان: ۶۰۰ کیلومتر.
- قلههای بلند: اشترانکوه، قالیکوه، مندیش کوه .
- خروجی آب سالانه از شهرستان: ۳۰۵ میلیون متر مکعب.
- زمینهای دیم: ۱۵۰۰۰۰ هکتار.
- زمینهای آبی: ۲۵۰۰۰ هکتار.
- متوسط جمعیت خانوار: ۵/۵.
[ویرایش] محلهای گردشگری
آبشار پر آب و مرتفع و بسیار دیدنی آب سفید-آبشار چکان دهقادی-غار تمندر-دژهای هخامنشی و پلهای باستانی و آبشارهای دورک-امام زاده محمدبن حسن-امام زادههای فرسش و غیره.
[ویرایش] صنایع
تعدادی از واحدهای مهم صنعتی این شهرستان عبارتاند از: کارخانه سرامیک مهبان-فولاد الیگودرز-جهان خودرو-همارشتن. استخراج سنگهای تزیینی ساختمانی از نوع چینی و کریستال-سنگ دانه بندی- پودر میکرونیزه از سنگ-فرآوری کربنات کلسیم نیز از دیگر صنایع رایح در این استان است.
بخشی از تولیدات شهرستان غلات-حبوبات-لبنیات دامی-عسل-ماهی قزلآلا-سیب زمینی-آرد-ماکارونی-ویفر و بیسکویت است. دریاچه گهر یکی از دیدنیهای طبیعی الیگودرز به شمار میرودکه در گذشته به علت اینکه از سمت درود قابل دسترسی بود و از سمت الیگودرز دشوارگذر بود آن را به درود نسبت میدادند ولی اینک راه ارتباطی آن ساخته شده وامکان دسترسی به آن آسان تر شدهاست.(جاده بربرود)
صنایع دستی آن شامل هنرهای سرامیکی ، قالیبافی، منبت کاری، سیم بافی، معرقکاری، گلیم بافی و جاجیم بافی میشود.