نژاد زرد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نِژادِ زَرد یکی از دسته‌های بزرگ و عمده انسان‌هاست که خاستگاهشان آسیای خاوری است. نژاد زرد به نژاد آسیایی و مونگولوئید (که می‌توان در فارسی به مغولسان ترجمه کرد) نیز شناخته میشود. در ایران عامه این نژاد را چشم‌بادامی می‌‌خوانند.
[ویرایش] ویژگی‌های فیزیکی
اندام مردمی که از نژاد زردند در کل کوچک‌تر از دیگر نژادهاست.[نیاز به ذکر منبع] اینان تنی کم‌مو دارند و موهایشان نیز بیشتر لَخت است.[نیاز به ذکر منبع] ایشان دارای نیروی بدنی کمتری در سنجش با دیگر نژادها هستند ولی چابُکند.[نیاز به ذکر منبع] شمار زیادی از مردم مغولسان دارای لکه بزرگی بر روی پوست خود هستند که در اصطلاح پزشکی لکه مغولی نامیده میشود.[1]
[ویرایش] گستره و پراکندگی
میشود گفت همه آسیای خاوری را نژاد زرد در بر می‌‌گیرد. با تازش ترکان و مغولان به دیگر سرزمینها پراکندگی آنها به آسیای باختری و اروپا هم کشید[نیاز به ذکر منبع]. همچنین کوچ مردمانی که امروزه سرخپوست خوانده می‌‌شوند در هزاران سال پیش به پراکندگی این نژاد در قاره آمریکا یاری رساند. برخی از آنان در سده‌های پیش حتی توانستند خود را به جزیره‌های دور دست دو اقیانوس هند و آرام برسانند. در افریقا این نژاد تنها با آمیزش با سیاهان ماداگاسکار توانست رخنه کند. اکثریت مردم کشورهای قزاقستان، قرقیزستان[2]، ترکمنستان و تا اندازه‌ای ازبکستان نیز از نژاد زرد ترک‌تبار (Turkic) هستند.[3]
