ویلهلم دوم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ویلهِلم دوم (Kaiser Wilhelm II) واپسین قیصر آلمان و پادشاه پروس (از ۱۸۸۸ تا ۱۹۱۸ (میلادی)) بود که با پایان جنگ جهانی یکم و شکست آلمان از پادشاهی کنارگذاشته شد و به دربار هلند پناه برد.
[ویرایش] زندگی و مرگ
وی در ۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ در شهر برلین زاده شد.وی از خاندان پادشاهی هوهنتسولرن (Hohenzollern) بود.مادرش شاهدختی انگلیسی بود نوه ملکه ویکتوریا نامدار که همچنین با خاندان پادشاهی روسیه نیز پیوند خونی نزدیک داشت. او عمه نیکلای دوم واپسین تزار روسیه بود.
ویلهلم دارای نقصی مادرزادی در دست چپ بود که در روان آشفته او در آینده بسیار اثرگذار بود.
بیسمارک نخست وزیر نامدار او بود.پدرش فریدریش ولیعهد قیصر ویلهلم یکم بود؛ولی چون اندکی پس از درگذشت ویلهلم یکم بر اثر سرطان حنجره فریدریش درگذشت؛تاج و تخت آلمان به ویلهلم دوم رسید.
پایه سیاست ویلهلم بر نظامی گری استوار شده بود.او به تندی بر مستعمره‌های آلمان افزود و در این راه رو در روی انگلستان ایستاد.با این همه نخست وزیرش بیسمارک سه کشور فرانسه،روسیه و انگلیس را بازی می‌‌داد.ولی ویلهلم در سال ۱۸۹۰ به بهانه بالا بودن سن بیسمارک او را کنار گذاشت.این بزرگ‌ترین لغزش ویلهلم بود و نخست وزیران پسین آلمان نیز هرگز جای بیسمارک را نتواتستند پر کنند.
با آغاز جنگ جهانی یکم قیصر با امپراتوری اتریش-مجار همپیمان شد و پیروزیهای شایانی نیز به دست آورد ولی در برابر روز به روز از هوادارانش در آلمان کاسته می‌‌شد.نارضایتی مردم سرانجام به انقلاب انجامید.قیصر در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ از پادشاهی کناره گیری کرد و به هلند رفت. شهبانو ویلهلمینا شهبانوی هلند نیز در برابر خواست بازپس دادن او به متفقین در جنگ سرباز زد.
او سرانجام در ۵ ژوئن ۱۹۴۱ درگذشت ودر هلند به خاک سپرده شد.
[ویرایش] زندگی شخصی
او در سال ۱۸۸۱ با آوگوستا ویکتوریا Augusta Viktoria دوشس ایالات شلسویگ هولشتاین پیمان زناشویی بست که از این پیوند هفت فرزند پدید آمد. او شیفته شکار و باستانشناسی بود.
