ویلهلم لیبکنشت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ویلهلم لیبکنشت (1900-1826) (Wilhelm Liebknecht) انقلابی آلمانی، رفیق و دوست نزدیک مارکس در اتحادیه‌های کمونیست‌ها دردههٔ 1840 و از پیش‌کسوتان و رهبران حزب سوسیال دموکرات آلمان.
[ویرایش] زندگی
لیبکنشت در گیسن آلمان به دنیا آمد. او پسرکی یتیم بود و توسط خانواده‌ای بزرگ شد که او را به دانشگاه‌های آلمانی فرستادند.
در دوران دانش‌جویی او شدیدا تحت تأثیر افکار سوسیالیستی قرار گرفت. به سال 1846 به سوییس نقل مکان کرد و همین‌جا بود که او ابتدا به معلمی و سپس به وکالت مشغول شد. در بحبوحهٔ انقلاب 1848 آلمان،لیبکنشت به این کشور بازگشت. او شورش ناموفقی برای تشکیل جمهوری مستقلی در ایالت بادن آلمان ره‌بری کرد و پس از شکست این حرکت، زندانی شد و هشت ماه در زندان ماند. پس از آزادی‌اش در 1849 لیبکنشت به لندن رفت و 13 سال از عمرش را به نوشتن و تدریس، و همکاری نزدیک با کارل مارکس پرداخت. به سال 1862، او به برلین مهاجرت کرد و سردبیر روزنامهٔ رادیکال "نوردیچ آلمین زایتونگ" شد. اما مدتی بعد، وقتی متوجه شد که این روزنامه، عملا، در خدمت منافع دولت مردی پروسی، پرنس اتو ادوآرد لئوپولد فون بیسمارک، (که برای اتحاد ایالات آلمانی زیر کنترل دولت پروس تلاش می‌کرد) کار می‌کند، از سمت خود استعفا داد. به سال 1865، او به خاطر مخالفت با رژیم آلمان از پروس اخراج شد. لیبکنخت به لیپزیگ آلمان رفت و همان‌جا به سازمان‌دهی فعالیت‌های سوسیالیستی ادامه داد و باعث شد که رهبر و نویسندهٔ معروف آلمانی،اوت ببل، به سوسیالیسم گرایش پیدا کند. ببل بعدها از موسسان حزب سوسیال دموکرات آلمان گشت. در سال 1867، لیبکنخت به پارلمان آلمان شمالی (رایشتاگ) راه یافت. او شدیدا با جنگ فرانسه و پروس(1871-1870)، که تلاشی از سوی بیسمارک برای خلاص شدن از شر نفوذ فرانسه و درنتیجه، تسهیل پروسهٔ اتحاد آلمان بود، مخالف بود. فعالیت‌های ضد جنگ لیبکنخت باعث شد،او در سال 1872 دوباره زندانی شود. لبکنخت،پس از این‌که در 1874 از زندان آزاد شد،همهٔ تلاش خود را برای اتحاد همه‌‌ی سوسیالیست‌های آلمان در قالب یک حزب سیاسی به کار بست. هدفی که سال بعد به دست آمد. لیبکنخت بسیاری را حزب سوسیال دموکرات آلمان گرد هم آورد و تا پایان عمر سردبیر ارگان این حزب،وروارتس،(به فارسی: به پیش) بود. او تا آخرین لحظهٔ عمر،با نظامی‌گری مخالف بود و آخرین دورهٔ زندان خود را در سال 1896 برای مبارزات ضد جنگی گذراند.
