پرده بکارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پردهٔ بکارت شامل پوست نازکی‌ست که ورودی فرج را به صورت ناقص می‌پوشاند. فرج جنین در مراحل اولیه رشد کاملاً بسته است و به مرور لایه‌های پوستی به صورت ناقص از هم جدا می‌شوند و پردهٔ بکارت را تشکیل می‌دهند. این عضو شکل ثابتی ندارد و در بسیاری از زنان از ابتدا وجود ندارد. با اولین نزدیکی این پرده پاره می‌شود و بدلیل پاره شدن مویرگ‌های روی آن خونریزی صورت می‌گیرد. که با درد همراه است. البته میزان این درد بسته به نوع پرده و سن زن متفاوت است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] بکارت در روند تکامل

عده‌ای پردهٔ بکارت را عضوی در حال تحلیل رفتن می‌دانند که شاید تا پنجاه هزار سال دیگر اثری از وجودش نباشد. وجود عضو مشابهی در جانوران می‌تواند گواه این موضوع باشد. در برخی جانواران مثل سگ و الاغ، مهبل حیوان ماده عضوی دارد که برای حفظ منی در هنگام جفت‌گیری مهبل را "قفل" می‌کند. به نظر می‌رسد که پردهٔ بکارت نمونهٔ تحلیل‌رفتهٔ این عضو در انسان باشد. از آن‌جائی که سیر فَرگَشتی (تکاملی) موجودات به نفع بقا و تکثر جهت می‌گیرد و از بین رفتن این عضو، بخت زاد و ولد را- درگونه‌های تکامل یافته تری مثل میمون و انسان- بیشتر می‌کند احتمال درست بودن این فرض زیاد می‌شود.

[ویرایش] انواع پرده‌های بکارت

پرده‌های بکارت شکلهای گوناگونی دارند که اصلی ترین آنها بدین قرارند:

  • حلقوی - در این نوع، پرده بکارت به شکل حلقه‌ای پیرامون ورودی مهبل را پوشانده است.
  • نواری - که در این حالت پرده بکارت یک یا چند نواره باریک دارد که از یکسو به سوی دیگر پرده کشیده شده اند.
  • مُشَبَک - در این حالت پرده بکارت سراسر مدخل مهبل را پوشانده ولی دارای چندین روزنه است.
  • بچه‌آورده - حالتی است که نوزادی از آن رد شده و چیزی از پرده بکارت بجز حاشیه نامرتبی از گوشت بجا نمانده است.

[ویرایش] بکارت در فرهنگ عامه

نام پردهٔ بکارت از تصور نادرستی سرچشمه می‌گیرد که وجود آن را نشان نبود رابطهٔ جنسی می‌داند. این باوری نادرست است، زیرا بسیاری بدون آن متولد می‌شوند و در افرادی هم با وجود دخول جنسی پوسته کماکان حفظ می‌شود.همچنین ممکن است در حین فعالیت‌های شدید ورزشی آسیب ببیند و یا حتی به کلی از بین برود.[1] با این وجود در برخی کشورها، از جمله کشورهای اسلامی، این باور به قدری ریشه دارد که عده‌ای با عمل جراحی پوستهٔ پرده را شبیه‌سازی می‌کنند.

[ویرایش] مشاهده پرده بکارت

برای مشاهده این پرده لازم است دو طرف لبیو مینور را از هم باز کنید. در اکثر موارد این پرده بدین طریق قابل رویت است. اما دیده نشدن پرده دراین حالت نشان دهنده نبود پرده یاآسیب دیدگی آن نیست. در صورت عدم مشاهده آن لازم است به متخصص زنان و زایمان مراجعه شود.


[ویرایش] منبع

انجمن درمانگران ایران (برداشت آزاد با ذکر منبع و نام نویسنده)

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


دستگاه تناسلی انسان
زن - | پرده بکارت | پیشابراه | تخمدان | خروسه | رَحِم | روپوش خروسه | غدد اسکن | غده بارتولین | غده پستانی | فَرج | گردن زهدان | لبینه | لوله فالوپ | مَهبـِل | موضع جی
مرد - | بَربَخ | بیضه | پروستات | پیشابراه | جسم غاری | ختنه‌گاه | ذَکَر | رگ وابَران | زردپی حلقوی | شبکه بیضه‌ای | طناب مَنَوی | غده پیازی-پیشابراهی | غده وزیکولی | غُلفه | کیسه بیضه | لگام | لوله‌های منی‌ساز | مجاری وابران | مجرای واپرانش | یاخته سرتولی