پژوهش
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پژوهش یک روند فعالانه، هشیارانه و سامانمند برای کشف، تعبیر و بازنگری پدیده‌ها، رخدادها، رفتارها و فرضیه‌هاست. پژوهش همچنین برای استفاده از پدیده‌های موجود برای دست یافتن به راهکارهای عملی و فناوری‌ها بکار می‌رود. به طور معمول پژوهشگر نتایج پژوهش خود را در مجله‌های علمی ارائه می‌دهد. پژوهش در دو بعد يافت پرسش تحقيق و ديگر پاسخ دادن به آن مي باشد. به جهت اطلاع بيشتر در اين زمينه به مقاله ي دكتر كاميار صداقت ثمرحسيني رجوع نماييد: ka110.blogfa.com/post-62.aspx
[ویرایش] ریشه واژه پژوهش
واژه پژوهش اسم مصدر از فعل پَژوهیدَن است. این فعل (کارواژه) از دیرباز در متن‌های گوناگون پارسی مانند شاهنامه و کیمیای سعادت به معنی «جستجو کردن» بکار رفته است. بن آینده این کارواژه پژوه- و بن گذشته آن پژوهید- است.
بن آینده (مضارع) این فعل برگرفته از فارسی میانه‌ی: -wcwd-) wizōh) «پژوهیدن، رسیدگی کردن، جست‌وجو کردن» است؛ واژه یادشدهٔ فارسی میانه احتمالاً مشتق است از ایرانی باستان: -vi-čaud* از ریشهٔ -kaud- / čaud (نک. MacKenzie BSOAS XXXI 2 1968 252) قس سانسکریت: -códati) cud) «برانگیختن، تحریک کردن، به هیجان درآوردن، مشتاق کردن»؛ نیز قس فارسی میانه: wizōstan «پژوهیدن» (< -vi-čaud-ta*) فارسی یهودی: -bzwb «پژوهیدن» (MacKenzie CPD 93)؛ در مورد اشتقاق واژه پژوهیدن از اوستایی: -paitiš-vaēd* از ریشهٔ -vaēd «یافتن»، نک. Horn GNE 314؛ فارسی: پِژولیدن (با تبدیل l < δ < d)ا(Eilers Kult 482)؛ پژوهیدن ظاهراً از ایرانی شمال غربی گرفته شده است (نک. Lentz ZII 4 1926 299).
[ویرایش] برگرفته از
MacKenzie CPD 93, id. BSOAS XXXI 2 1968 252, Hübschmann PSt 41, Mayrhofer KEWA I 400, id. EWA I 551, Whitney Roots 48.
