کاهو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کاهو (نام علمی: Lactuca Sativa) گیاهی است از تیره مرکبان (Composees) که یک ساله است ولی دارای برخی انواع دوساله و پایا نیز می‌‌باشد. در ساقه و برگ این گیاه شیرابهٔ سفید رنگی جریان دارد. انواع خودروی آن در مناطق معتدل کره زمین به فراوانی می‌‌روید ولی به علت کشت‌های متوالی این به منظور استفاده از تغذیه برگ‌ها و ساقهٔ آن نژادهای متعددی به دست آورده اند. شیرابهٔ کاهو پس از خروج تدریجاً به رنگ زرد و قهوه‌ای در می‌‌آید. در شیرابهٔ گیاه مزبور به مقدار کم کائوچو و مقدار بسیار کمی هم هیوسیامین (Hyocyamine) موجود است. شیرابهٔ مستخرج از انساج کاهو پس از سفت شدن در پزشکی به نام لاکتوکاریوم (Lactucarium) موسوم می‌‌شود که سابقاً آن را به عنوان یک خواب آور ضعیف و مسکن سرفه و کاهندهٔ تحریکات عصبی توصیه می‌‌کردند و به علاوه مصرف آن در رفع سیلان منی و روماتیسم نیز توصیه شده است. از تبخیر شیرابهٔ حاصل از انساج کاهو نیز عصاره‌ای به نام تریداس (Thridace) حاصل می‌‌گردد که اثر مسکن و خواب آور دارد. کاهوی معمولی که یکی از نژادهای تربیت شدهٔ کاهو است به وسیله بذر زیاد می‌‌شود و دارای اقسام مختلف است از قبیل کاهوی پیچ، کاهوی تابستانه و کاهوی زمستانه؛ خس، کاهوی معمولی.
[ویرایش] منبع
فرهنگ فارسی معین
