Kapitull 137

1 Atje, pran?? lumenjve t?? Babilonis??, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;
2 mbi shelgjet e k??saj toke kishim varur qestet tona.
3 Atje, ata q?? na kishin ??uar n?? rob??ri, na k??rkonin fjal??t e nj?? k??nge, po, ata q?? na shtypnin k??rkonin k??ng?? g??zimi, duke th??n??: "Na k??ndoni nj?? k??ng?? t?? Sionit".
4 Si mund t?? k??ndonim k??ng??t e Zotit n?? nj?? vend t?? huaj?
5 N?? rast se t?? harroj ty, o Jeruzalem, e harroft?? dora ime e djatht?? ??do shkatht??si;
6 m'u lidht?? gjuha me qiellz??n, n?? rast se nuk t?? kujtoj ty, n?? rast se nuk e v?? Jeruzalemin p??rmbi g??zimin tim m?? t?? madh.
7 Mbaji m??nd, o Zot, bijt?? e Edomit, q?? dit??n e Jeruzalemit thonin: "Shkat??rrojini, shkat??rrojini q?? nga themelet".
8 O bij?? e Babilonis??, q?? duhet t?? shkat??rrohesh, lum ai q?? do ta laj?? t?? keqen q?? na ke b??r??!
9 Lum ai q?? merr foshnj??t e tua dhe i p??rplas kund??r shk??mbit!