Blauwe reeks
De Blauwe reeks is een korte reeks van Suske en Wiske-verhalen die Willy Vandersteen speciaal voor het weekblad Kuifje tekende. Hergé verlangde daarbij van Vandersteen, dat de verhalen minder volks waren dan de verhalen, die in de kranten De Standaard en Het Nieuwsblad verschenen. Als gevolg hiervan waren tante Sidonia, professor Barabas en Jerom niet in de verhalen aanwezig, waren Suske en Wiske wat volwassener - zo had Wiske een andere haarstijl (als gevolg van een betovering in het eerste verhaal Het Spaanse spook) - en was Lambik een stuk intelligenter en over het algemeen eigenlijk de held en hoofdpersoon.
De verhalen werden later in de Rode vierkleurenreeks opgenomen; hier werd de voor de Blauwe reeks gewijzigde tekenstijl aan de rode versie aangepast en werden de albums ingekort.
Blauwe reeks | ||
---|---|---|
Nummer | Titel | Eerste druk |
0 | Het Spaanse spook | 1952 |
1 | De bronzen sleutel | 1952 |
2 | De Tartaarse helm | 1953 |
3 | De schat van Beersel | 1954 |
4 | Het geheim der gladiatoren | 1955 |
5 | De gezanten van Mars | 1956 |
6 | De groene splinter | 1957 |
7 | Het gouden paard | - |
8 | De sonometer | - |
- Het verhaal Het geheim der gladiatoren werd in Kuifje gepubliceerd onder de titel Goud voor Rome.
- Het verhaal Het gouden paard verscheen ook in Kuifje in 1958-'59, maar werd pas in album in verkorte versie uitgegeven in 1969 in de Rode reeks als nummer 100. De volledige versie verscheen pas in 1987 in een bibliofiele uitgave.
- Van het laatste verhaal dat op stapel stond, De sonometer, resten ons alleen maar een paar schetsen. Door meningsverschillen tussen Hergé en Vandersteen hield de samenwerking tussen de twee grootheden van het beeldverhaal in 1959 op.