Charles Douw van der Krap
Charles Louis Jean François "Siki" Douw van der Krap (Soerabaja, 8 oktober 1908 - Wassenaar, 9 december 1995) was een Nederlands marineofficier en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd en opleiding
Douw van der Krap werd geboren in Soerabaja, Nederlands-Indië, als zoon van een koffieplanter. In 1929 studeerde hij af aan het Koninklijk Instituut voor de Marine en werd als waarnemer/navigator geplaatst bij de Marine Luchtvaartdienst. Vervolgens werd hij in Nederlands-Indië gestationeerd. In 1939 keerde hij terug in Nederland, waar hij aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog het commando kreeg over de rivierkannoneerboot "Balder".
[bewerk] Oorlog en gevangenschap
Bij aanvang van de Duitse aanval op Nederland in 1940 lag zijn schip voor reparatie in een droogdok in Rotterdam. Douw van der Krap zag vanuit zijn raam Duitse parachutisten neerkomen. Hierop begaf hij zich naar de dichtstbijzijnde marinekazerne, waar hij het bevel over een afdeling ongeoefende marinetroepen op zich nam en het gevecht aanging met de Duitse parachutisten. Na de Nederlandse capitulatie weigerde Douw van der Krap de erewoordverklaring aan de Duitsers te ondertekenen, waarop hij gevangen werd gezet in een krijgsgevangenkamp in het Duitse Soest en vervolgens in Juliusburg. Nadat twee Nederlandse KNIL officieren met succes uit Juliusburg ontsnappen, werd de overgebleven groep Nederlandse officieren, waaronder Douw van der Krap, voor straf overbeplaatst naar het beruchte kamp Colditz. In 1943 werd de Nederlandse groep krijgsgevangen vervolgens overgeplaatst naar een kamp in Stanlislau.
[bewerk] Ontsnapping en verzetswerk
Tussen 1941 en 1943 ondernam hij talloze pogingen om aan zijn gevangenschap te ontsnappen, hetgeen uiteindelijk begin december 1943 lukte. Hij kwam in Warschau terecht, waar hij zich aansloot bij de Poolse ondergrondse strijdkrachten. Hier raakte hij betrokken bij de Opstand van Warschau. In 1944 nam hij op verzoek van de leiding van de Philips-fabrieken aldaar de leiding op zich van de evacuatie van Philips-werknemers uit Polen naar Nederland. Aangekomen in Nederland sloot hij zich aan bij het verzet en nam deel aan de gevechten bij de slag om Arnhem. Hij had de leiding over een groep verzetsstrijders die de Britse troepen in en om Oosterbeek ondersteunden. Na het mislukken van de slag vluchtte hij met Britse troepen de Rijn over naar bevrijd gebied. Van daar uit werd hij naar Engeland overgebracht. Hier werd hij ingedeeld bij de Britse marine. Hij als werd als navigatieofficier geplaatst aan boord van het schip HMS Berwich, dat werd ingezet bij konvooibescherming.
[bewerk] Na de oorlog
Na de Tweede Wereldoorlog maakte Douw van der Krap verder carrière bij de Koninklijke Marine, hij werd onder andere geplaatst op verschillende kruisers, als docent op het Koninklijk Instituut voor de Marine, en als oudste officier op de kruiser HMS De Ruyter. Ook werd hij namens Nederland als adviseur uitgezonden naar Indonesië, waar hij hielp bij de opbouw van de Indonesische marine. In 1958 ging hij in de rang van Kapitein ter zee met pensioen. Voor zijn verdiensten tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij op 17 december 1949 onderscheiden als Ridder 4e Klasse in de Militaire Willems-Orde. In 1981 publiceerde hij zijn memoires en in 1995 overleed hij in Wassenaar, 87 jaar oud.
[bewerk] Bibliografie
- Contra de swastika: de strijd van een onverzettelijke Nederlandse marineofficier in bezet Europa, 1940-1945 Van Holkema & Warendorf, 1981. ISBN 90-269-4530-2.
- Duitse uitgave: Komm lebend zurück, wenn du kannst: Erinnerungen eines niederländischen Marineoffiziers 1940-1945 (Vertaling: Gerhard Paul). Verlag der Nation, 1991. ISBN 3-373-00464-0.
| Bron(nen): |
|
