David Ben-Gurion
 |
|||||||||
| David Ben-Gurion 16 oktober 1886 - 1 december 1973 |
|||||||||
|
|||||||||
| Premier van Israël |
David Ben-Gurion (Płońsk (Polen), 16 oktober 1886 – Tel Hashomer (Israël), 1 december 1973) was de eerste premier van Israël.
Hij werd geboren als David Grün te Płońsk in Polen en verhuisde - als gedreven zionist - naar Palestina in 1906. Daar werkte hij eerst als journalist en nam zijn Hebreeuwse naam (hebr. דוד בן גוריון;) ("zoon van een jonge leeuw") aan toen hij de politiek in ging.
Ben-Gurion speelde een hoofdrol in de politieke activiteiten van de Zionistische Arbeiders Organisatie in de formatieve jaren oplopend tot de stichting van de staat Israël in 1948. Hij leidde Israël gedurende haar Onafhankelijkheidsoorlog en diende daarna – met een onderbreking van twee jaar tussen 1953 en 1955 – als premier van het land, van 25 januari 1948 tot 1963. In 1953 kondigde Ben-Gurion zijn voornemen aan om met pensioen en gaan en zijn dagen te slijten aan de kibboets Sde Boker, in de Israëlische Negev-woestijn. Hoewel hij zijn regeringsverantwoordelijkeheid niet geheel neerlegde, woonde hij er toch tot in 1954.
Ben-Gurion was medeoprichter van de Israëlische Partij van de Arbeid, die het land in de eerste drie decennia van haar bestaan regeerde.
Gedurende zijn jaren in Palestina, voor het ontstaan van Israël, vertegenwoordigde Ben-Goerion de hoofdmoot van het Joodse establishment en stond bekend als een gematigde leider met wiens Haganah de Britten vaak zaken deden (voornamelijk om radicalere groeperingen te arresteren die zich tegen hen verzetten). Hij was ook betrokken bij een aantal daden van gewelddadig verzet gedurende de korte periode dat de Haganah samenwerkte met de radicalere Irgun van Menachem Begin. Gedurende de eerste weken van Israël's bestaan werd echter besloten om alle ondergrondse cellen te ontbinden en te vervangen door een enkel, officieel leger. Daartoe gaf Ben-Goerion het bevel om het schip "Altalena" (dat munitie verscheepte voor de Irgoen) te bombarderen en tot zinken te brengen. Dat bevel is tot op de dag van vandaag controversieel in Israël.
Ben-Gurion werd door Time Magazine uitgeroepen tot één van de 100 mensen die het meest vorm hebben gegeven aan de twintigste eeuw (1).
Naar wijlen de premier is in Israël onder meer de Ben Gurion-luchthaven en de de Ben Gurion University vernoemd.
[bewerk] Bekende uitspraken
- "We hebben de VN-resolutie aanvaard, maar de Arabieren hebben dit niet gedaan. Zij treffen voorbereidingen om oorlog te voeren met ons. Als we hen verslaan en West Galilee of gebieden aan weerszijden van de weg naar Jeruzalem, dan zullen die gebieden deel van de (Israëlische) staat worden. Waarom zouden we onszelf verplichten om grenzen te aanvaarden die in ieder geval door de Arabieren niet aanvaard worden?"
- "Joodse dorpen werden gebouwd in de plaats van Arabische dorpen. Je kent de namen van die Arabische dorpen niet, en ik neem het je niet kwalijk want er bestaan geen aardrijkskundeboeken meer. Niet alleen bestaan de boeken niet meer, de Arabische dorpen bestaan ook niet meer. Nahlal rees op in de plaats van Mahlul; kibboets Gvat in de plaats van Jibta; kibboets Sarid in de plaats van Huneifis; en Kefer Yehushua in de plaats van Tal al-Shuman. Er is geen enkele plaats in dit land dat voorheen geen Arabische bevolking had."
- (The Jewish Paradox, door Nahum Goldmann, Weidenfeld and Nicolson, 1978, p. 99).
- "Indien het mogelijk zou zijn om alle [Joodse] kinderen in Duitsland te redden door ze naar Engeland te brengen, en enkel de helft van hen door hen naar Eretz YIsraël te brengen, dan zou ik opteren voor het tweede alternatief. Want we moeten niet enkel aan die kinderen denken, maar ook aan de geschiedenis van het Israëlische volk."
- (bijeenkomst van Labor zionisten te Londen. 1938)
[bewerk] Bron
- David Ben-Gurion, het artikel van de Engelstalige Wikipedia
[bewerk] Externe link
(1) [1]
|
