Dick Verdult
Dick Verdult (Eindhoven, 25 maart 1954) is een Nederlandse filmmaker, beeldend kunstenaar en musicus.
Dick Verdult is een onafhankelijk filmmaker, beeldend kunstenaar, radio-maker en musicus. Hij heeft aan het begin van zijn carierre zich met name bezig gehouden met film en installaties. In deze periode is hij voornamelijk onafhankelijk werkzaam maar doet ook opdrachten voor onder andere de VPRO, de Boeddhistische Omroep Stichting en Joop van den Ende. Hij maakt ook diverse radioprogramma's voor onder andere het VPRO programma: De Wandelende Tak.
Vanaf de millenium wisseling is Dick Verdult zich in toenemende mate bezig met muziek. In het specifiek de volkse cumbia muziek. Hij is de bedenker van de experimentele cumbias wat hij in eerste de cumbias lunaticas noemde. Onder het pseudoniem Dick El Demasiado heeft hij al diverse albums in deze muziek categorie uitgebracht.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] 1954-1973
Dick Verdult wordt geboren op 25 maart 1954 te Eindhoven. Als hij anderhalf is verhuist zijn gezin naar Guatemala. Dit is nog maar de eerste van een aantal omzwervingen die het gezin zal maken door de internationale functie die zijn vader in dienst van Philips vervult. Vaders werk verplaatst een aantal jaar later naar Argentinië en de Verdults leven daar 6 jaar. In ’66 volgt Parijs voor drie jaar. Als Dick vijftien is verhuist het gezin weer naar Nederland en op zijn achttiende woont hij nog een jaar in Zuid-Afrika.
[bewerk] 1973-1976
In 1973 begint Dick Verdult een studie Film & Beeldende Kunst aan de Université Paris VIII Vincennes in Frankrijk. Deze universiteit is dan het broeinest van de intelligentsia betrokken bij de mei 1968 revoltes en Dick is daar tijdens zijn opleiding, naar eigen zeggen, door beïnvloed. Dick studeert af in 1976.
[bewerk] 1974-1990
In 1974 is Dick Verdult betrokken bij zijn eerste grote groepstentoonstelling in het Musée des Arts Moderne de la Ville de Paris. De daarop volgende jaren is hij voornamelijk vanuit Nederland in de weer met videokunstprojecten en tentoonstellingen. In de jaren tachtig werkt Dick Verdult vaak samen met de VPRO aan verschillende televisie projecten zoals NEON en Tape-TV. Daarnaast maakt hij diverse (deels)onafhankelijke films als: 'Nachttelang Vogelgezang' (U-matic), 'Remo en Jilua' (super 8), 'Rijnode' (VPRO), 'Angels & Angels' (VPRO), 'Eeuwige Jachtvelden' en 'In de Nachten'.
Er wordt ook heel wat afgereisd door Dick in deze tijd. Vaak in samenhang met zijn werk. Zo waren er bijvoorbeeld reizen naar Buenos Aires vanwege videotentoonstellingen, naar St Petersburg vanwege een filmfestival, en voor werkbezoeken in Mexico, San Francisco en Austin. Hij krijgt van zijn vrouw en kunstschilderes Maria van Heeswijk tussen ’82 en ’86 drie kinderen. Chronologisch: Rocco, Max en Stella.
[bewerk] 1990-2000
Tijdens de reis met het 2B collectief uit Eindhoven naar een performance event in Ljubljana/ Slovenië richt Dick Verdult het IBW (Instituut voor Betaalbare Waanzin) op. Het IBW zal vanaf dan het startpunt zijn voor de meeste activiteiten van Dick Verdult al zal dit instituut niet altijd bij naam genoemd worden. Bij dit instituut is vaagheid een pre en crossmediale uitstapjes worden niet aan banden gelegd. Initiatieven bestaan vaak uit losse samenwerkingsverbanden en krijgen steeds een andere naam.
Er volgen honderden performances, tientallen uren radio en film, diverse installaties, in toenemende mate digitale werkstukken en andere activiteiten in binnen- en buitenland. Voorbeelden van projectnamen zijn: G-force Video, Hiroshima Lightshow, S5 Cockpit en Hybrid Workspace. Opdrachten worden onder andere gedaan voor wederom de VPRO maar ook Joop van den Ende. Niet zelden worden video maar ook andere projecten tot ver over de grenzen gepresenteerd, van New York tot Barcelona. Ondertussen zijn er ook (gast)lezingen van Dick Verdult voor diverse instituten zoals Academie St. Joost in Breda, de Rietveld Academie in Amsterdam, Ateliers Arnhem en de Technische Universiteit Eindhoven.
[bewerk] 2000-2002
Na de millennium wisseling begint Dick Verdult zich in toenemende mate te interesseren in de Latijns-Amerikaanse volkscultuur en volksmuziek, specifieker: de cumbia. Volkscultuur komt in Dicks werk centraal te staan: het werken met en het vervormen van die volkscultuur. Tijdens zijn verblijf met zijn gezin in Calanda/ Spanje (geboortedorp van filmmaker Luis Buñuel) in 2000-2001 gaat hij de cumbias verkennen. Eerst door met de muziek te spelen met zijn MPC sampler. Later begint Dick ook zelf de muziek te produceren en de spaanstalige teksten erbij te schrijven.
Uiteindelijk resulteert dit experimenteren, met een grote E, in een synthese. Onder de artiestennaam: Dick El Demasiado (‘Dick Te Veel, of Dick De Overbodige’) ontstaat het eerste album: ‘No Nos Dejamos Afeitar’ (‘wij laten ons niet scheren’). Uitgebracht door het onafhankelijke label: Tomenota Records. De albumtitel geeft de albumhoes een politieke lading. Je ziet namelijk Dick met een baard in de vorm van Zuid-Amerika.
[bewerk] 2003
In maart/april 2003 presenteert Dick dit eerste album in Argentinië. Hij doet echter meer dan dat. Hij lanceert dit album onder het kopje ‘cumbias lunaticas’. Vrij vertaald ‘waanzinnige cumbias’ of ook wel: ‘maanzieke cumbias’. De lancering van deze nieuwe muziek stroming, die later ook bekend komt te staan als ‘cumbias experimentales’, gaat gepaard met een vanuit het IBW aangestuurde mythe vorming rondom wat de cumbias lunaticas eigenlijk zijn. Er wordt veel aandacht besteed aan het vervalsen van de voorgeschiedenis van dit nieuwe genre.
Zo wordt er onder andere een scala aan fictieve karakters bedacht die betrokken zouden zijn bij deze beweging. Bijvoorbeeld: Hygienica Gonzales, Mono Tenedor (Aapvork) en Virgen Vapor (Dampmaagd). Aandachtig maar ook vaak met een knipoog wordt de Latino cultuur en zijn problematiek onder de loep genomen en binnenstebuiten gekeerd. Er wordt uiteindelijk een Festival van de Cumbias Experimentales (‘festicumex’) georganiseerd op een exotische locatie in Buenos Aires. Dit festicumex wordt bestempeld als de tweede editie en in ere van de (verzonnen) grondlegger van de cumbias experimentales beweging: ‘Padre Teresa’. Dit karakter zou tevens een sleutelrol hebben gespeeld in de zogenaamde eerste festicumex in La Ceiba, Honduras in 1996.
Tot Dick’s blijdschap blijken diverse musici en intellectuelen bereid te zijn dit initiatief te steunen. Dick wordt vervolgens voor diverse optredens gevraagd en veranderd van eenmansproject in een band. Niet langer alleen geruggensteund door het IBW maar ook door een handvol muziekanten onder de naam ‘la Exagerados’ (‘de Overdrevenen’ ). De band ‘Dick El Demasiado y sus Exagerados’ wordt geboren.
[bewerk] 2004
De beweging die Dick in gang zet slaat in Argentinië behoorlijk aan. In maart is er de presentatie van het tweede album ‘Pero Peinamos Gratis’ (‘maar we kammen gratis’). Er zijn optredens op allerlei bijzondere locaties in Zuid-Amerika maar ook voor de radio en de tv. Ook volgt er een kleine tour door Nederland. Optredens worden gegeven in onder andere het Paard van Troje (Den Haag) en Paradiso (Amsterdam). Daarnaast geniet deze nieuwe beweging behoorlijk wat aandacht van, met name de Argentijnse, kranten en andere media. Ondertussen blijft Dick geregeld samenwerken met de VPRO voor het radioprogramma: de wandelende tak en later ook met de Boeddhistische Omroep Stichting. In deze programmas staan meestal zijn activiteiten in Zuid-Amerika centraal.
[bewerk] 2005
Een verdere uitbouw volgt van het cumbias experimentales fenomeen. Interviews, filmen, posters, tv-optredens, pers, grafiek, songteksten, alles wordt een mediageheel in het project Dick El Demasiado. Het derde album komt uit: ‘Al Perdido Ganado’ (‘aan het verloren vee’). Meer optredens volgen in Buenos Aires maar ook in Duitsland. Dick El Demasiado verschijnt ondertussen al op compilatie cd’s van bijvoorbeeld het avant-garde Gonzo Magazine. Daarnaast wordt er door Dick gefilmd voor de Boeddhistische Omroep en de Nieuwe Omroep (LLiNK).
[bewerk] 2006
Er wordt een driedaags festicumex georganiseerd in de dommel rondom het van Abbemuseum in Eindhoven. Daarnaast zijn er optredens op het Strijp festival in Eindhoven, het avant-garde Festival IDEAL in Nantes en het Sonar festival in Spanje. Het vierde album: ‘Sin Pues Nada’ wordt verwacht.
