Feit
Een feit is een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat, ofwel zintuigelijk kan worden waargenomen hetzij instrumenteel gemeten.
Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst kunnen worden (zie het artikel wetenschappelijke methode). Echter, de waarneming zelf is altijd subjectief en afhankelijk van persoonsgebonden factoren, zoals perspectief, voorkeur, nauwkeurigheid, tijdigheid, compleetheid en omstandigheden.
De beperkingen van de waarneming en de relativiteit van het begrip werkelijkheid bij het vaststellen van een feit zijn belangrijk onderwerpen in de filosofie. Vanuit Plato's ideëenleer gezien bestaat de werkelijkheid alleen in een Idee van de geest en nemen we alleen een schaduw van die werkelijkheid om ons heen waar. Volgens Kant wordt onze voorstelling van de werkelijkheid beperkt door ons kenvermogen, maar bestaat er wel de mogelijkheid de dingen zowel a priori door het verstand te kennen, als a posteriori door middel van de ervaring (empirisch). Volgens Husserl's fenomenologie nemen we van de werkelijkheid alleen de verschijningsvormen (fenomenen) waar.
Niet alleen bepaalt een feit de waarneming, ook kan een feit door de waarneming beinvloed worden. Beperkingen in de waarneming, maar ook de fysieke betrokkenheid van een waarnemer of meetapparaat kan een vertekend beeld opleveren. Onder bepaalde omstandigheden kunnen daarbij ook de eigenschappen van het waargenomen feit veranderen. Deze kennis is belangrijk bij het vaststellen van strafbare feiten, het onderkennen van self fulfilling prophecies en de acceptatie van meegegevens bij wetenschappelijk onderzoek. In de kwantummechanica is volgens het "Heisenberg onzekerheidsprincipe" ook de objectieve waarneming zelf van invloed op de gemeten werkelijkheid. Hier kan niet meer gesproken worden van objectieve werkelijkheid, maar alleen van de beschrijving van waarnemingen.
Feiten staan aan de basis van kennis en kunnen door het verstand worden geordend tot een inzicht. Het begrip waarheid staat met deze zaken in nauw verband. Met hyperkritisch denken wordt elke waarheid in twijfel getrokken door te tornen aan enkele willekeurige, al of niet essentiële onderliggende feiten. Waar het volgen van deze denkmethode wordt ingegeven door politieke overwegingen kan dit ontaarden in negationisme.
