Frank van der Goes
Frank van der Goes, eigenlijk Franc van der Goes (Amsterdam, 13 februari 1859 – Laren, 5 juni 1939) was een Nederlandse journalist, marxistisch theoreticus en één van de oprichters van de SDAP.
Van der Goes was de zoon van de assuradeur Willem van der Goes en Johanna Cnoop Koopmans. Op de HBS leerde hij Jacques Perk kennen. Hij volgde een opleiding tot assuradeur. Maar zijn belangstelling lag toch vooral bij de letteren en de politiek. Hij behoorde in 1881 tot de oprichters van het letterkundig genootschap Flanor, maar hij stapte 13 januari 1882 al weer op, omdat zijn voorstel om Multatuli te huldigen niet werd gesteund.
In 1885 stond Van der Goes aan de wieg van De Nieuwe Gids, het tijdschrift van de Tachtigers. In 1886 schreef hij Majesteitsschennis, naar aanleiding van een veroordeling van Domela Nieuwenhuis. Op 2 maart 1893 trouwde hij met Marie Koens. Ze kregen vier dochters.
In 1894 richtte hij samen met oa. Pieter Jelles Troelstra en Hendrik Spiekman de SDAP op en in 1896 was hij medeoprichter van De Nieuwe Tijd; later werd hij redacteur van Het Volk (1912-1925). Zijn politieke loopbaan was zeer bewogen.
Hij vertaalde Das Kapital van Karl Marx in het Nederlands.
In 1932 verliet Van der Goes de SDAP, en sloot hij zich aan bij de Onafhankelijke Socialistische Partij. Op zijn 80ste verjaardag, in 1939, werd hem een bloemlezing Uit het Werk van Van der Goes aangeboden, met een voorrede van Henriette Roland Holst.
[bewerk] Externe links
- Biografie van Franc van der Goes in BWSA – IISG.
- Frank van der Goes in DBNL, met o.a.: foto’s, biografische gegevens en veel online teksten van van der Goes uit De Nieuwe Gids.
