Hannemahuis
Het Hannemahuis is het gemeentemuseum gevestigd in een patriciërshuis in het centrum van Harlingen. In 1744 betrok de koopman Sjoerd Hannema het huis, na zijn huwelijk met Liesbet Scheitema. Hij liet een nieuwe voorgevel bouwen. Deze klokgevel markeert nog steeds het rechtergedeelte van het gebouw.
Een ander familielid, Sjoerd Jacobus Hannema geheten, liet in 1825 het linkergedeelte van het huis bouwen, dat van een lijstgevel werd voorzien. Leendert Jacobus Hannema was de laatste telg uit dit Harlinger koopmansgeslacht die het huis bewoonde. In 1957 richtte hij een deel van zijn huis in als museum. Hij overleed in 1964 en legateerde het huis aan de gemeente Harlingen, die overeenkomstig de wilsbeschikking het museum voortzette.
Het gehele huis werd toen als zodanig ingericht. Sindsdien worden er objecten verzameld en tentoongesteld die nauw verbonden zijn met de geschiedenis en de kunstgeschiedenis van Harlingen, zoals: Harlinger tegel- en aardewerk, martieme voorwepen, eeuwenoude schilderijen (o.a van 'Granida en Daifilo' van Jacob Adriaensz. Backer), foto's, zilverwerk, verschillende oude documenten en meubelen. Ook is er een Simon Vestdijkkamer. In deze kamer van het museum is, naast een aantal andere zaken die met de schrijver te maken hebben, zijn complete werk in eerste drukken te zien. Zijn geboortestad speelt onder de naam 'Lahringen' in verschillende boeken een centrale rol In het grootste gedeelte van het Hannemahuis is een vaste opstelling te zien. Daarnaast worden er regelmatig tentoonstellingen georganiseerd van een uiteenlopend karakter.
