Metropoliet
| Dit artikel past in de serie over de Orthodoxie |
|
|
Ook bekend als |
|
 |
|
|
De belangrijkste concilies Theologie |
|
|
Patriarchaten |
|
|
Autocephale Kerken |
|
|
Liturgie |
|
|
Personen |
|
|
Kerkinterieur |
|
|
Liturgische gewaden |
|
Metropoliet is in de orthodoxe kerken de titel van een aartsbisschop die aan het hoofd staat van een kerkprovincie of metropolie. Oospronkelijk was het gereserveerd voor bisschoppen die zetelden in een provinciehoofdstad of metropool.
Kerkrechtelijk kent ook de Rooms-Katholieke Kerk deze titel, namelijk voor de aartsbisschop die aan het hoofd staat van een kerkprovincie. Een metropoliet is ook altijd bisschop van een eigen diocees. Daarnaast kan hij zijn bisschoppelijke geestelijke opdracht in alle suffragane bisdommen uitvoeren, als ware hij in zijn eigen bisdom. Daarbuiten kan hij dit slechts met toestemming van de plaatselijke bisschop. Alleen een metropoliet draagt naast de pontificalia ook het pallium, voor zover hij in zijn eigen ambtsgebied verblijft.
De metropoliet dient de kerkelijke discipline in zijn kerkprovincie te handhaven. Hij kan in afspraak met de paus een visitatie doorvoeren in zijn suffragaanbisdommen, en hij benoemt daarin bovendien een bisschoppelijk administrator indien niet binnen acht dagen voorzien is in de vacature.
België is verdeeld in een kerkprovincie met kardinaal-aartsbisschop Godfried Danneels aan het hoofd. Nederland kent eveneens een kerkprovincie met kardinaal-aartsbisschop Adrianus Simonis aan het hoofd. Grotere landen zijn vaker in meerdere metropolitane zetels onderverdeeld: zo telt Duitsland zeven kerkprovincies.
Alle metropolieten zijn aartsbisschoppen, maar niet alle aartsbisschoppen zijn metropolieten. Zo is bijvoorbeeld de aartsbisschop van het bisdom Lucca wel aartsbisschop, doch geen metropoliet, omdat hij wel een aartsbisdom bestuurt, maar niet aan het hoofd staat van een kerkprovincie.
