Miskelk
| deel van de serie over Kerkelijk Gerei |
|
|
Waaronder de: |
|
 |
|
| Gebruikt in de Liturgie |
|
|
Liturgisch vaatwerk |
|
|
Paramenten |
|
|
Kelkgerei |
|
|
Kerklinnen |
|
|
Kerkinterieur |
|
|
Liturgische boeken |
|
|
Overige |
|
De miskelk (calix in het Latijn) is een kelk, die tot het liturgisch vaatwerk behoort.
De miskelk bestaat uit een kom (cuppa), een voet en daartussen een versierde knoop (nodus).
Tijdens de Heilige Mis wordt de kelk gebruikt om de te consacreren wijn in te doen, dat na deze consecratie tot bloed van Jezus Christus wordt. Omdat de kelk zodoende betrokken is bij het gedeelte van de Mis dat als het meest heilige wordt beschouwd, zijn de meeste kelken bijzonder rijk en liefdevol versierd.
Miskelken zijn meestal van verguld zilver of koper. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie moest de binnenkant van de kelk per se verguld zijn, tegenwoordig is dit niet meer verplicht.
Artikels 327 tot en met 334 van de Institutio Generalis Missalis Romani (editie van 2000) bepalen de vereisten waaraan het heilig vaatwerk moet voldoen. De belangrijkste bepalingen zijn dat, zeker wat het vaatwerk betreft dat bestemd is om het Lichaam en het Bloed van de Heer te bevatten, het uit een nobel en sterk materiaal moet vervaardigd zijn. Breekbaar materiaal zoals glas, aardewerk of klei mogen hiervoor niet gebruikt worden, zoals Redemptionis Sacramentum in 2004 verduidelijkte.
Bij de kelk horen doorgaans een pateen en een kelklepeltje.
[bewerk] Zie ook
|
|
 |
|---|---|
|
Bijbel | Jezus | Heilige Geest | Maria | Kerk | Monnik | Paus | Kardinaal | Bisschop | Priester | Pastoor | Kapelaan | Diaken | Dominee | Doop | Belijdenis | Avondmaal | Eucharistie | Liturgie | Liturgisch vaatwerk | Zonde | Vrijzinnig protestantisme | Vergeving | Geschiedenis van het christendom | Christendom van A tot Z |
|
