Nieuw Humanisme
Het Nieuwe Humanisme is een door Mario Rodriguez Cobos, vooral bekend onder de naam Silo, ontwikkelde spirituele syncretistische levensbeschouwing. Silo werd daarbij in belangrijke mate beïnvloed door het gedachtegoed van in Argentinië ontstane sekte De Nieuwe Acropolis en het peronisme.
Het Nieuwe Humanisme presenteert zich als filosofie en heeft een zestal basisuitgangspunten:
- streven naar de verheffing van de mens;
- gelijkheid van alle mensen;
- erkenning van de individuele en culturele diversiteit;
- ontwikkeling van de kennis, onafhankelijk van het als absolute waarheid erkende;
- bevestiging van de vrijheid voor ideeën en religieuze overtuigingen;
- afwijzen van geweld.
Aanhangers van het Nieuwe Humanisme worden verondersteld zich te organiseren in de hiërarchisch geleide Humanistische Beweging of aanverwante organisaties zoals de Humanistische Partij. Het Nieuwe Humanisme spoort aan tot maatschappelijk engagement en missionaire verspreiding van Silo's boodschap van het Nieuwe Humanisme. De ideeën en geschriften van de spirituele leider Silo zijn de belangrijkste leidraad voor aanhangers van de beweging. Hiertoe hoort de beoefening van de "Geleide Ervaringen", een serie meditatieve ceremonies. Aanhangers van de beweging organiseren zich in de Humanistische Beweging en aanverwante structuren, waar de persoonlijkheidscultus van Silo wordt gecultiveerd. De initiatie in de Humanistische Beweging bereidt het aspirant-lid voor "in de mooiste stad van het Licht binnen te treden, in deze stad, die nog nooit door een mensenoog is aanschouwd en welk gezang nog nooit door een mensenoor is gehoord."
Van verschillende zijde, met name overheden, wordt het Nieuwe Humanisme uit hoofde van de volksgezondheid in de gaten gehouden. Volgens de Duitse religioloog Friedrich-Wilhelm Haack wordt het gedachtegoed van het Nieuwe Humanisme gekenmerkt door bouwstenen uit de oosterse filosofie, de kabbalistiek, theosofie en bevat het fascistoïde elementen.
