Oblast Tsjita
|
|||
|
Oblast Tsjita |
|||
 |
|||
| Tsjita | |||
| Oppervlak | 412.338¹ km² | ||
| Bevolking - Dichtheid |
1.033.200 (2004) 2,5/km² |
||
| Bestuurlijke status | oblast | ||
| Federaal district | Siberië | ||
| Economische regio | Oost-Siberië | ||
| Tijdzone | UTC+9  |
||
| Code | Nr. | CHI | 75 | ||
| Officiële talen | Russisch | ||
| Gouverneur | Ravil Geniatulin | ||
| ¹ Inclusief Aga-Boerjatië 431,500² | |||
Tsjita (Russisch: Читинская область; Tsjtinskaja oblast) is een oblast in de Russische Federatie. Hoofdstad is de gelijknamige stad Tsjita. Deze zuidoostelijke Siberische oblast heeft lange internationale grenzen met China (998 km) en Mongolië (868 km). In Rusland grenst Tsjita aan de oblasten Irkoetsk and Amoer, en de autonome republieken Boerjatië en Sacha (Jakoetië). Binnen de eigen grenzen ligt het autonome district Aga-Boerjatië.
Belangrijkste rivier is de Argoen, die tevens de grens met China vormt.
Het gebied werd voor het eerst verkend in 1653 door Kozakken, geleid door Pjotr Beketov. Mensen begonnen zich hier te vestigen om het gebied te ontwikkelen ter versterking van de grenzen met China en Mongolië. Minerale grondstoffen werden ontgonnen, en de trans-Siberische spoorlijn werd aangelegd. In 1920 werd Tsjita de hoofdstad van de Verre-Oostelijke Republiek, die later samenging met de RSFSR in november 1922. Dat gebeurde een maand voordat de Sovjet-Unie ontstond.
De oblast is rijk aan sterke, zeldzame, en kostbare metaalertsen, steenkool, houtskool, and mineraal bronwater. Bossen bedekken 60% van de oppervlakte. De belangrijkste industriëen zijn dus -weinig verrassend- metallurgie, brandstof, en hout. Er is verder enige lichte industrie. De lokale landbouw bestaat uit veehouderij (koeien, schapen en rendieren).
