Passiflora loefgrenii
| Passiflora loefgrenii | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Bloem |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Passiflora loefgrenii Vitta (1997) |
Passiflora loefgrenii is een passiebloem die pas in 1997 een officiële beschrijving heeft gekregen. Fabio Augusto Vitta die de plant een officiële beschrijving heeft gegeven, heeft de plant vernoemd naar Albert Löfgren, de verzamelaar van het paratype.
De stengels zijn glad, rond en dun .In de bladoksels bevinden zich 0,8 – 3,5 x 0,5 – 1,5 cm grote, niervormige steunblaadjes. De bladstelen zijn 2 – 7 cm lang. De bladeren zijn drielobbig, gaafrandig en 5 – 9,5 x 5,5 – 14 cm groot.
De bloemstelen staan solitair in de bladoksels en zijn 11 – 20 cm lang. De bloemen zijn paars, blauwachtig violet en wit van kleur en 9 – 12 cm breed. De kelkbladeren zijn paars, langwerpig-lancetvormig en 4 - 5,5 x 0,9 – 1,5 cm groot. De kroonbladeren zijn paars, langwerpig en bijna even groot als de kelkbladeren. De corona bestaat uit 6 of 7 rijen, die wit aan de basis zijn en daarboven blauwachtig paars. De buitenste twee rijen zijn 1,7 – 2 cm lang en de binnenste rijen zijn 1 – 1,2 cm lang. De bloemen worden bestoven door de kolibries Phaethornis eurynome en Phaethornis squalidus en door houtbijen (Xylocopa). De vruchten zijn ellipsvormig, groenachtig geel en circa 6 x 4 cm groot.
Aanvankelijk werd gedacht dat het verspreidingsgebied van P. loefgrenii beperkt was tot de Mesoregio Ribeirão Preto in de deelstaat São Paulo in Brazilië, maar later werd de plant ook ontdekt in de omgeving van Iporanga in São Paulo en Corupá in de deelstaat Santa Catarina.
In Europa is de plant in 2000 in cultuur gekomen. De plant kan in de gematigde kas of in de huiskamer worden gehouden. In de zomer kan de plant buiten worden gezet.
 Blad |
 Steunblaadjes |
