Pierre Jean Baptiste Charles van der Aa
Mr. Pierre Jean Baptiste Charles van der Aa (Haarlem 31 oktober 1770 - Leiden 12 mei 1812) was een Nederlands jurist en schrijver.
Hij werd uit een luthers predikantengeslacht te Haarlem geboren als zoon van Cornelis van der Aa en werd reeds in 1789 advocaat te Amsterdam, waar hij de omwenteling van 1795 hielp bewerken. In het volgend jaar werd hij baljuw van Amstelland en was van 1797 tot 1805 secretaris van Nieuwer-Amstel. De raadspensionaris Rutger Jan Schimmelpenninck, met wie hij in staatkundige gevoelens verschilde, ontsloeg hem, waarop hij zich als advocaat te Leiden vestigde. Ongezind om van vreemde soevereinen andermaal een ambt te aanvaarden, zette hij de praktijk voort, die, verbonden met zwaren letterarbeid, hem een bestaan gaf. De namen van zijn beide vrouwen, Simon Thomas en Van Peene, zijn als toenaam of als pseudoniem bekend gebleven. Hij overleed te Leiden op 12 mei 1812. Christianus Petrus Eliza Robidé van der Aa was zijn zoon.
Buiten zijn talrijke rechtsgeleerde werken schreef hij: Handboek voor de jongelingschap (Amsterdam 1802); Aanspraak in dichtmaat bij het heugelijk vredefeest (Amsterdam 1802); Redevoering over den minst geachten stand in den Burgerstaat (Amsterdam 1802); Kleine gedichtjes voor zeer jonge kinderen (Amsterdam 1803).
| Bronnen: |
|
Dit artikel is geheel of gedeeltelijk gebaseerd op een artikel uit het Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde van F. Jos. van den Branden en J.G. Frederiks uit 1888-1891, dat vanwege zijn ouderdom vrij is van auteursrechten. |
