Sint Olofspoort
De Sint Olofspoort is een voormalige stadspoort in Amsterdam. De poort is verdwenen, maar het steegje dat de verbinding tussen de Warmoesstraat en de Zeedijk vormt heet nog steeds Sint Olofspoort.
De Sint Olofspoort was een van de grote poorten van Amsterdam. De poort stond aan het einde van de Kerkstraat (die later Warmoesstraat ging heten). De poort was van steen, omvatte twee torens aan de stadszijde, een brug over de stadsgracht en een versterking aan de overkant van de gracht. De poort is omstreeks 1370 in de stadswal gebouwd, maar door de stadsuitbreiding verloor de poort in 1425 haar functie en is de poort in 1618 afgebroken. De vroegere doorgang heet nog steeds Sint Olofspoort.
De afkomst van de naam van de poort is niet geheel duidelijk. De twee bekendste mogelijkheden zijn:
- Sint Olaf.
De Noorse patroonheilige Sint Olaf was de vorst van de Vikingen die zich rond 1000 tot het christendom bekeerde. De naam zou dan een verwijzing zijn naar de Middeleeuwse handel met de Scandinavische landen. - Sint Odulphus.
De Brabantse Sint Odulphus was de beschermheilige van dijken, en gezien de ligging van de poort aan de Zeedijk is ook dit een goed mogelijke optie.
Tegenover de Sint Olofspoort, aan het IJ, moet het eerste stadhuis van Amsterdam gelegen hebben (dit werd later tot gewoon woonhuis verbouwd).
Tegen de Sint Olofspoort aan ligt de Sint Olofskapel, die in 1966 afbrandde maar later weer hersteld is en tegenwoordig dienst doet als congrescentrum voor een hotel dat aan de Prins Hendrikkade gevestigd is.
De Sint Olofssteeg heette tot 7 juli 1914 Oudezijds Wijde Kapelsteeg.
