Sylvia Millecam
Sylvia Millecam (Den Haag, 23 februari 1956 – Nijmegen, 20 augustus 2001) was een Nederlands comédienne, actrice, zangeres en presentatrice.
Ze werd bekend met haar optredens in het consumentenprogramma Ook dat nog en het Teleac-programma Knoop in je zakdoek, gericht op verstandelijk gehandicapten. Twee keer werd ze gekozen tot populairste televisiepersoonlijkheid.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Millecam werd geboren als dochter van een kok. Toen ze twaalf was verhuisde het gezin naar Boxmeer. Millecam was vaak in de plaatselijke schouwburg te vinden, zag er Jasperina de Jong, Neerlands Hoop, en Mary Dresselhuys, en besloot naar de toneelschool in Maastricht te gaan.
Ze begon haar carrière in het theater, waar ze onder andere speelde voor Toneelgroep Amsterdam, Globe, en het Publiekstheater. Vervolgens werd ze voor televisie ontdekt door Aart Staartjes, die haar in 1985 een rol gaf in de serie Geef je ouders maar weer de schuld. Ook speelde ze in de film Hector van Urbanus. Behalve Ook dat nog! en Knoop in je zakdoek, presenteerde Sylvia Millecam ook de Sylvia Millecam Show en Miss Millecam. Ze presenteerde Binnenlandse zaken op de radio, maakte 2 CD's en was te zien in 14 toneelstukken en drie films.
Millecam was tot haar overlijden samen met Arnold Willemsen. Eerder had ze een relatie met tekstschrijver Haye van der Heijden.
[bewerk] Ziekte
Op 22 september 1999 ging Millecam naar haar huisarts vanwege een knobbeltje in haar rechterborst. De huisarts liet een mammografie uitvoeren, maar de uitslag was niet geheel duidelijk, daarom maakte de huisarts voor Millecam een afspraak bij een chirurg. Millecam verscheen niet op die afspraak.
Op 11 mei 2000 bezocht Sylvia Millecam een plastisch chirurg. Na een punctie werd de diagnose borstkanker gesteld en besproken. De tumor was aanzienlijk gegroeid, en borstamputatie en chemotherapie waren noodzakelijk geworden, maar Millecam wees reguliere behandeling af.
Ze geloofde dat er alleen maar sprake was van een bacteriële infectie, en zocht haar heil in alternatieve geneeswijzen, onder andere begeleid door het zelfbenoemd medium Jomanda. Een rol hierbij lijkt te hebben gespeeld dat haar vader enkele jaren eerder tevergeefs een chemokuur had ondergaan, en ze zoiets niet zelf wilde meemaken. Tussen december 2000 en april of mei 2001 bezocht Millecam een acupuncturist.
Enige tijd verbleef Millecam thuis bij een van de alternatieve genezers, die haar slechts met paracetamol behandelde. Toen de dood onafwendbaar was, kon hij haar niet meer in zijn huis houden.
Op 17 augustus 2001 werd ze opgenomen in het UMC Sint Radboud te Nijmegen. Er werd een ver voortgeschreden gemetastaseerde mastitis carcinomatosa geconstateerd. Deze tumor reikte uitwendig tot aan de schouder. Inwendig was bijna de gehele rechter thoraxhelft ingenomen door tumormassa. Er waren uitzaaiingen in de oksel. Millecam kreeg zuurstof en bloed toegediend. Omdat ze ernstige benauwd was kreeg ze op 19 augustus 2001 morfine. In de nacht van 20 op 21 augustus 2001 overleed Millecam.
[bewerk] Na het overlijden
Op 25 augustus 2001 werd ze onder grote belangstelling begraven op begraafplaats Westgaarde in Amsterdam.
Na haar dood kwamen onder andere de praktijken van Jomanda in opspraak, omdat dit medium steeds zou hebben gezegd dat Millecam geen kanker had. Ook andere behandelaars hadden de reguliere diagnose ontkend, ook al was die verkregen door medisch onderzoek aan de tumor.
De Nederlandse inspectie voor de gezondheidszorg voerde een onderzoek uit. Daaruit bleek dat tussen september 1999 en augustus 2001 bijna 30 individuele beroepsbeoefenaren of zorginstellingen zich hebben beziggehouden met Sylvia Millecam. Zij verkoos echter niet-reguliere behandelwijzen die haar geen genezing brachten, en haar sterkten in haar overtuiging dat ze geen kanker kon hebben, zelfs tot het moment dat de tumor zeer gegroeid was en Millecam meer dan 20 kilogram was afgevallen.
Er volgt ook een procedure voor het medisch tuchtcollege tegen drie artsen die Millecam hebben behandeld. Op 7 februari 2006 verzoekt de Inspectie voor de Gezondheidszorg het tuchtcollege om deze artsen uit hun functie te zetten. De al eerder in opspraak gekomen alternatief genezer René Broekhuyse uit Haarzuilen had foutief geconstateerd dat Millecam alleen een infectie had. Ook de alternatief genezer Jos Koonen stond terecht voor het tuchtcollege en de internist en natuurgeneeskundige Erik Dankmeijer.
Volgens de inspectie hebben de drie artsen haar misleid. René Broekhuijse, die een praktijk had in Den Ham, heeft volgens de partner van de actrice zelfs herhaaldelijk gezegd dat het geen kanker was, maar een bacterie. Internist Erik Dankmeijer uit Bunnik schreef homeopathische middelen voor, waarbij hij zich liet leiden door de inzichten van ‘medium’ Jomanda. Jos Koonen, die een medisch centrum in Millingen aan de Rijn heeft, zou hebben verzwegen wat de gevolgen zijn van het niet behandelen van borstkanker. Ook heeft hij Millecam niet voorgelicht over de niet-bewezen effectiviteit van alternatieve behandelmethoden.
[bewerk] Filmografie
[bewerk] Literatuur
- Sylvia Millecam: op gevoel (biografie), door Alje Kamphuis, druk 2006, Uitgeverij Van Praag - Amsterdam, ISBN 9049025021
[bewerk] Externe links
- (en)
Sylvia Millecam in de Internet Movie Database - Uitspraak Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg over de ontvankelijkheid van de klacht van de inspecteur voor de gezondheidszorg
- De Volkskrant - artikel naar aanleiding van het uitkomen van haar biografie door Alje Kamphuis
- Algemeen Dagblad - artikel naar aanleiding van het uitkomen van de eerste Sylvia Millecam DVD-Box-set
- website Sylvia Millecam
