Sylvia de Leur

Sylvia de Leur (Breslau, toentertijd Duitsland, tegenwoordig Polen, 30 mei 1933 - Huizen, 20 april 2006) was een Nederlandse actrice en cabaretière. Sylvia de Leur overleed aan de gevolgen van de neurologische ziekte ALS.

Ze werd geboren als dochter van de Nederlandse vioolorkestleider Tonny de Leur en de Duitse danseres Hertha Sommer. Op 12-jarige leeftijd werd ze reeds assistente van een goochelaar. Ze emigreerde in 1948 naar Nederland en werkte eerst enkele jaren als schoonheidsspecialiste waarna ze een carrière begon als comédienne/actrice.

Ze debuteerde bij Kees Manders in zijn nachtcabaretshow Het Uiltje. Daarna ging ze op tournee met Benny Vreden, Berry Kievits en Gerald Walden. Begin jaren zestig trad ze op bij het Lurelei-cabaret. Na haar cabaretcarrière speelde ze eerst nog in een aantal musicals waarna haar filmcarrière van start ging. Ze speelde in 1971 in de speelfilms Wat zien ik en Daniël. Ze was daarnaast in de jaren zeventig te zien in de tv-programma's Pommetje Horlepiep, Rust noch duur, Kort en klein en Mijn tante Victoria. Zij speelde ook in de jeugdserie De vloek van Woestewolf.

Haar carrière eindigde toen voor haar ogen haar zoontje door een cementwagen werd overreden en overleed; zij stortte volledig in. Bovendien was ze in deze periode verwikkeld in een echtscheiding van haar toenmalige echtgenoot, de televisiedokter Aart Gisolf.

In 1997 kwam ze kort terug met de solotheatershow Geluk? Wieso Glück? die ging over de moeizame relatie met haar moeder: als kind was ze niet opgevoed door haar moeder (die aan de drank was geraakt) maar door haar grootmoeder.